“Hoe bent u er in hemelsnaam toe gekomen…” (om iets te onderzoeken nl of je met een volle blaas verstandiger beslissingen neemt) bast Sven Kockelmann.
“Goeie vraag!” roept Mirjam Tuk van de universiteit van Twente opgewekt.
De onderzoekster had zich afgevraagd of er fysieke omstandigheden waren waaronder we beheerster beslissingen nemen. Aangezien er ook fysieke omstandigheden zijn waarin we dat juist niet doen (bv ongezond snacken bij honger).
Kockelmann wil weten hoe ze het heeft onderzocht (studenten proefjes laten doen) en dat het natuurlijk niet opgaat bij bier (inderdaad) en “wat hebben we er nu aan”. Mbt dat laatste: dat je inderdaad beter eerst water kunt drinken en een tijd rondlopen voor je een onpraktische flashy auto of schoenen met extreem hoge hakken gaat kopen.
Wat hij niet vraagt: waarom Tuk op het idee kwam juist dit te onderzoeken. Ik bedoel: er is toch wel meer lichamelijk ongemak te bedenken dan een volle blaas. En evenmin: hoe ze het verkláárt.
Dat zoeken we dus op en mbt het laatste vinden we elders: “De onderzoekers denken dat de controle die de hersenen uit moeten oefenen over de blaas er ook toe leidt dat de controle over andere taken en gedachten wordt vergroot. Hierdoor zouden mensen zich minder impulsief gedragen.”
Aha.