De Koude Kalkoen

Lucas Waagmeester

Expert

door 1 Reactie

In het kader van het NOS-beleid om correspondenten die zijn ingewerkt hun post te doen afgeven aan nieuwsgierige collega’s die van toeten noch blazen weten, is Peter ter Velde van Afghanistan gehaald. Dat land kan Lucas Waagmeester er, vindt men, makkelijk bijdoen vanuit zijn optrekje in India.
Ik neem tenminste aan dat hij daar gaat wonen en niet in 1 van zijn andere buitenlanden Pakistan of Sri Lanka.

Peter ter Velde is nu gepromoveerd tot interne algemeen deskundige oorlogsanalyticus.
Doet-ie leuk. Vindt-ie misschien ook wel leuk.

En nu nooit meer naar Afghanistan?
Of toch nog – maar dan in de eigen tijd?

Of net als Mustapha Oukbih gewoon wachten tot het in ‘jouw’ voormalige regio gierend uit de klauwen loopt en dan als deskundige-met-pootjes-in-de-klei toch weer terug.
Ik vermoed dat laatste.

“And then you fight to survive”

door Reageer

Wie in Zimbabwe homoseksueel is moet eerst vechten met de familie, dan met de community “and then you fight to survive”.
Strijkers op de achtergrond bij deze tekst uit de documentaire Dogs and Pigs die documentairemaker Elton Mjanana achter de gesloten slaapkamerdeur monteert. Waarmee Lucas Waagmeester direct de toon heeft gezet.

Hij brengt ons in herinnering dat Mugabe homo’s “worse than dogs and pigs” noemde. Waarmee hij haat legitimeerde. “Anyone can beat you” vertelt de 25-jarige Ashley. Zodat veel homo’s doen of ze hetero zijn, zelfs tegen de eigen familie. Ze heeft gehoord over een meisje dat is verkracht op verzoek van haar moeder. “Trying to bring her back to normal.”

Mjanana maakte zijn film “om wakker te schudden”. Hij benadrukt dat je sterk moet zijn als homo in Zimbabwe. Want: niemand zal je verdedigen.
Heeft Ashley een relatie, wil de verslaggever nog weten. Ja. Maar: buiten ‘Zimb’. Omdat dat de enige manier is: als je serieus een relatie wil hebben, samen wonen of zelfs trouwen, dan moet je weg uit dit land.
Triest, vindt Lucas Waagmeester. Ja. Maar blijven is dan te gevaarlijk.
Waarna de pianomuziek zachtjes wegsterft.

Mooie radio.

Wessel de Jong gaat zich verdiepen in Washington

door Reageer

Wessel de Jong gaat van Brussel naar Washington.
Omdat Ron Linker naar Parijs gaat (waar Roger Strijland zelf vertrok). Terwijl de amper een jaar in Zuid-Afrika werkende Lucas Waagmeester vertrekt naar het hem onbekende India (hij pikt nog wat omliggende landen mee) en diens compaan naar Berlijn. Zodat Zuid-Afrika nu ‘vrij’ is.

Jurgen van den Berg praat met Wessel de Jong over Brussel, over Moskou (waar De Jong eerder zat) en over Amerika. Kent hij Amerika goed? Nee. De nieuwe correspondent is er “niet vaak geweest en weet niet wat in het binnenland speelt”.
JvdB: “Was dat dan geen voorwaarde?”
“Kennelijk niet.”
JvdB: “Hebben ze niet zitten opletten of zo?”
Een goede journalist, vindt Wessel de Jong, kan zich alles “eigen maken”.

Heeft hij nou écht niets met Amerika? De presentator van Lunch! graaft verder.
Toch wel. In Moskou trok hij op met Amerikaanse collega’s. En toen Clinton in Moskou op bezoek was stond hij op tien meter van de president en heeft hij naar hem gezwaaid.
In Amerika zal hij zich nu wat meer gaan verdiepen.

(Verder) niks mis met Wessel de Jong. Prima correspondent in Brussel. Maar de criteria die de NOS aanlegt om correspondenten ergens weg te halen en ergens anders neer te poten worden er niet helderder op.
Zou ‘Zuid-Afrika’ iets zijn voor Catrien Straatman?

100-44 = ??

door 1 Reactie

Lucas Waagmeester, de (pas 2 jaar) Zuid-Afrika-correspondent die binnenkort Wilma van der Maten mag vervangen in India en dan ook nog Pakistan, Sri Lanka én Afghanistan zal coveren, maakt nu nog een repo over East Bank Highschool.

Een school in Alexandria waar beter wordt gepresteerd dan een jaar geleden. Toen, brengt Waagmeester ons in herinnering, slaagde slechts 28% voor het eindexamen. Nu is dat 44%.
Maar, rekent de correspondent ons voor, “dat betekent dat 66% nog steeds *niet* slaagt.”

Ik weet niet waar Lucas Waagmeester zijn opleiding heeft genoten maar voor rekenen had hij vast geen tien. Laat staan een elf.

Jongens en mannen

door 1 Reactie

Het lukte in Zuid-Afrika maar nét om blanken en zwarten uit elkaar te houden die zich hadden verzameld bij het gerechtsgebouw waar de verdachten werden voorgeleid die hebben bekend dat ze Eugene Terre’Blanche hebben doodgeslagen.
Zegt correspondent Lucas Waagmeester. Die de verdachten consequent aanduidt als *jongens*. De ene, vertelt hij, is 15, de andere *jongen* is 28.
Ze kregen maar 35 Euro per maand betaald wat zelfs naar Zuid-Afrikaanse maatstaven niet veel is. De aanhangers van Terre’Blanche, zegt Waagmeester, verwijten *zwarte jongens* dat die menen dat ze het recht hebben een blanke boer dood te slaan.
“En omgekeerd vinden die,” reikt Lucella Carasso behulpzaam aan,”dat ze worden uitgebuit door blanken.” En het enige dat ze dan nog als wapen hébben is geweld.

Je zou om meerdere redenen kunnen betogen dat de berichtgeving over dit onderwerp wat eenzijdig is.
Maar ik beperk me nu tot het stelselmatig aanduiden van de vermeende daders als *jongens*. Jongens, dat veronderstelt jong en onschuldig en onbezonnen en ‘ieder kind maakt wel eens een fout’. Wat kan kloppen bij echte kinderen. En hoe kind een 15-jarige is, zal per 15-jarige verschillen. Maar 28? Sinds wanneer is dat niet gewoon een *man*.

Interessant is dat het NOS Journaal (op de radio, tv weet ik niet) het aanvankelijk óók steeds over ‘de jongens’ had maar in elk geval vandaag de verdachten consequent aanduidt met mánnen.

Wanneer zou je in de ogen van het Radio 1 Journaal een volwassene zijn? Bij dertig?
Of wanneer je een delict pleegt dat ze *niet* stiekem begrijpelijk en daarom vergeeflijk vinden?