koekoek

Ik ben zo gewend aan dat de radio wérkt (op een enkele keer na dat de telefoonverbinding met een verre correspondent eruit knalt), dat ik het eerst niet geloof wanneer een Vroege Vogels-reportage stokt.
Jeannette Parramore loopt met twee vogelaars door de Ooijpolder op zoek naar de koekoek.
“Hier ben ik, ik ben een interessante man, kom naar me toe” roept de koekoekman. Terwijl de koekoekvrouw hysterisch giechelt: hihihihihi.

Na drie minuten: “Het aangekondigde programma is tijdelijk onderbroken, er wordt gewerkt aan de verbinding.” Opzet! denk ik. Nu komt een bijzondere aankondiging.
Maar er is echt iets stuk dus babbelen de presentatoren wat en dan komt er muziek en opeens “hij moet rupsen hebben, hè” waarmee we de reportage vrijwel in het begin weer oppakken. Om die op exact hetzelfde moment drie minuten later te horen afbreken.
Dit wordt niks, dus: later vandaag terugluisteren op de site, stelt Menno Bentveld voor.
Wat ik in dit verband een ongelukkige woordkeus vind.

Muziek! En dan doet-ie het toch en horen we de hele acht minuten durende reportage.
En die eerste drie minuten dus voor de derde keer. Wat de concentratie niet ten goede komt: ja, ja, dat weten we nu wel dat het mannetje niet territoriaal is en het vrouwtje wel en dat ze rupsen eten en hoe ze klinken.

Als ik Jeannette Parramore was zou ik nu ontzettend balen.