De 17-jarige zoon van Joris van de Kerkhof heeft nog nooit van Wim Sonneveld gehoord.
De 23-jarige dochter van Henk van der Meijden wél maar dat is “uit de verhalen van vader”.
Waarmee de ooit zo gevierde cabaretier op wat treurige wijze is neergezet.
Sonneveld, de musical ging gisteravond in première.
Haal het doek maar op doe het licht maar an, dan zal ik je eens even laten zien wat ik kan zingt Sonneveld en door de laatste woorden heen vertelt Joris van de Kerkhof de inhoud, spreekcitaat uit de musical, liedje Moeder ik wil bij de revue.
Dwars dáár doorheen Henk van der Meijden die vertelt dat Sonneveld hem opbelde: 7 maart ‘s middags om 3 uur 1974.
JdvK: “Je wordt emotioneel als je het gesprek van toen terughaalt.”
Om direct over te gaan op ‘u’: “Moest u toen ook huilen.”
Citaat uit de musical over de pers (“het zijn monsters!”) met reactie Van der Meijden.
Citaat over homoseksualiteit, citaat over andere relatie.
Liedje Josefien met daar doorheen Van der Meijden vóór tijdloos entertainment en tégen afzeikcabaret.
Citaat dat ik pas bij herbeluisteren begrijp (iets over ‘buiten de tijd vallen’).
Klein stukje Het Dorp.
Bescheiden applaus.
Knap gedaan, dat monteren van stukjes zang en stukjes tekst uit de musical door het gesprek met Henk van der Meijden en gerinkel van de receptie(?).
Een genoegen om te beluisteren voor wie wél weet wie Wim Sonneveld was.
Wat gezien de niet door Radio 1 beoogde doelgroep toch de meeste luisteraars zullen zijn.