Je kunt met Ingrid Paul over van alles en nog wat praten en dat doet Govert van Brakel ook.
Maar natuurlijk is het wachten op “we moeten het toch even over een vervelende zaak hebben – de vermeende omkoopaffaire” waarbij ze “betrokken zou zijn geweest”. GvBr: “Zeg ik het zo goed?”
Eigenlijk, antwoordt Paul, heeft ze “niet heel veel zin om er op in te gaan”.
Maar zij heeft geen geld geboden al is er “wel iets gebeurd”.
GvBr: “Die Poolse zegt van wel.” En nu is zij geschorst tot oktober.
Daar is Paul “onwijs helemaal niet blij mee” en ze is onschuldig maar ze laat het er bij.
Omdat iedereen tegen haar is en zonder enige reden en aanleiding maar wat doet en beslist (parafraseer ik).
Govert van Brakel houdt vol. “Wist je wel dat er geboden werd?” “Jij wilde heel graag Gretha op de 5 km hebben.” En als *zij* niet geld heeft geboden – het zal toch niet iemand uit de onderste regionen van de KNSB zijn geweest? IP: “Geldstromen zijn niet duidelijk geworden.”
GvBr: “Wie wil je nu niet meer zien? Ab Krook?”
IP: “Ik heb een goeie verhouding met heel veel mensen en mijn tijd komt wel weer.”
Even wegschakelen naar babbelen over voetbal en dan samen babbelen over Boer zoekt vrouw. En: zou ze nog de Elfstedentocht willen rijden. Waarna de lucht weer is geklaard en de huidige langebaanschaatsers kunnen worden doorgenomen.
Knap hoor. Even hard erin als dat nodig is en dan de prettige sfeer even makkelijk herpakken.