Het staakt het vuren dat gisteravond tot stand kwam lijkt het te houden.
Gaza, vertelt Joris van de Kerkhof, heeft nog een paar raketten afgeschoten.
Maar die zijn door Israël uit de lucht gehaald. Waarna niet is terug gebombardeerd.
Wel hangen de drones nog boven zijn hoofd.
Ook rust in Tel Aviv.
Maar wel, vertelt Lex Runderkamp, was er een peiling: 70% van het volk is niet tevreden en had willen doorgaan met vechten.
Terwijl er feest is in Gaza waar het staakt het vuren wordt gevierd als een overwinning.
Joris van de Kerkhof staat om zeven uur op straat en ziet mannen handen schudden en elkaar vragen hoe het gaat.
Bananen en tomaten worden verkocht op karren getrokken door paarden en ezeltjes.
Later ziet hij mannen benzine zoeken. Voor hun motors.
Getoeter: een file. Een paard tussen de auto’s.
Een vader laat zijn zoontje van een jaar of vijf de puinhopen zien zodat het kind onze verslaggever kan uitleggen: “Joden. Puinhoop.”
Iedereen is aan het schoonmaken, en iedereen viert de overwinning van Hamas op Israël.
Herrie: een auto met boxen.
Kom vanmiddag de overwinning van Hamas vieren.
Zelfs God viert die overwinning: er is regen.
Tussen de eerste ‘het leven gaat weer verder’ en de tweede ‘we vieren de overwinning’ een terugblik op gisteren.
Een Israëlische raket die twee auto’s trof, op weg naar een begrafenis. Zeven moeilijk te identificeren doden.
Joris van de Kerkhof bezoekt de mensen die rouwen om een man (50) wiens lichaam zonder hoofd is teruggevonden.
Het lijken twee verschillende werelden.
De opgetogen ‘overwinning’-berichten en het leed dat nog lang niet voorbij is.