Jan Maarten Deurvorst maakt voor Villa VPRO een portret van Len Pardoel (76). De vrouw is klaar met leven en wil sterven. De middelen, incl een fles goede cognac, heeft ze al in huis. Deze winter moet het gebeuren.
Ik ben voor zelf kiezen om eruit te stappen als het leven je niet meer bevalt. Of je nu ongeneeslijk ziek bent of zwaarmoedig of omdat je het wel genoeg vindt.
Zelf hoop ik op 76 er nog genoeg lol in te hebben maar als iemand dat niet heeft: geef haar of hem de pil van Drion, wees lief, biedt hulp en blijf er desgewenst bij. Zonder dat oom agent op de deur komt bonzen en tante officier van justitie dreigt met hel en verdoemenis.
Mijn sympathie gaat dan ook uit naar Len Pardoel en ik vind dat de journalist haar mooi portretteert. Wel een beetje genant, denk ik nog, wanneer ze vertelt over haar kinderen waar ze zo te horen mot mee heeft. Maar details blijven ons bespaard en het is tenslotte háár leven en als 1 van de redenen waarom ze er genoeg van heeft is dat ze mot heeft met haar kinderen, mag ze dat vertellen.
Maar dan.
Tessel Blok kondigt af en vertelt dat we morgen meer horen van Len en: “De kinderen van Len Pardoel wilden tot nu toe niet reageren.”
Wat krijgen we nou. Dat hóeven ze toch niet? Er is toch geen plicht om wanneer moeder de publiciteit zoekt en de vuile was buiten hangt daar jóuw versie tegenover te stellen.
Volgens mij raken we door té veel docudrama en real life soaps op dit punt het spoor ernstig bijster.
