Vooropgesteld: ik ben dol op live verslaggeving in het ochtend-Radio 1 Journaal.
Daarna gesteld: de afgelopen week valt me op dat de inhoud van de meeste Filialen kan worden samengevat in drie zinnen die in zes of meer fragmenten van een minuut of vier worden uitgesponnen.
Of ze te genieten zijn hangt dan sterk af van de persoonlijkheid van in dit geval Marc-Robin (groeten uit) Visscher.
De zaterdag-live-verslaggever heeft alleen al door het gebrek aan tijd minder gelegenheid tot gezellige keuvel.
Drie keer komt Joris van de Kerkhof in de uitzending.
Over Amsterdamse taxichauffeurs die dankzij een nieuw systeem met pasjes en nummers moeten onthufteren.
Even voor half acht treft de verslaggever de eerste chauffeur (met stropdas). Die verzekert hem dat hij altijd netjes met zijn klanten omgaat.
Om tien over acht ziet Joris van de Kerkhof op een podium met namen van alle taxibedrijven (JvdK: “als na een sportwedstrijd wanneer mensen geïnterviewd worden”) de Amsterdamse burgemeester Van der Laan.
Andere chauffeur met ook een stropdas én ballonnen en ook nog “mooie dames” die een wervend betoog houdt voor de zonetaxi waarmee je voor 14 Euro van het station naar het Stadionplein kunt terwijl (zegt hij) de metro 20 Euro kost.
Een paar minuten voor half negen: daar is de burgemeester.
JvdK: “U hebt vragen beantwoord over hoe mooi het is met de nieuwe taxi’s en nu even iets anders…”
Waarna hij Van der Laan in twee minuten laat vertellen over waarom de asielzoekers uit de vluchtkerk moesten, waar ze nu zitten, hóe ze daar nu zitten (geen water en elektra), dat hij ze zelf geen voorzieningen gaat bieden maar dat particulieren dat mogen doen terwijl de burgemeester zal proberen het “zo relaxed mogelijk te laten gebeuren”.
Gaat hij de asielzoekers niet uit het pand halen?
Van der Laan: “Nee. Waarom zou ik.”
Kijk.
Dat is nog eens efficiënt gebruik maken van je live verslaggever.
