Joris van de Kerkhof is op een school waar ze een cito-toets doen en Frederique de Jong (die verder de ganse week solo mag presenteren) raakt al in de problemen bij de *naam* van de toets: adaptief.
Dat, vertrouwt ze ons toe, vindt ze maar een lelijk woord.
Joris van de Kerkhof heeft er gelukkig minder moeite mee en juf Bianca legt het ook simpel uit: als je een vraag fout hebt, krijg je daarna een makkelijker vraag en als je een vraag goed hebt, krijg je juist een moeilijker vraag.
Koen mag uit vier opties kiezen wat ‘de zaak is bezegeld’ betekent.
Een makkie.
Maar dan: “Waarom is het verstandig om andere mensen ook naar je werkstuk te laten kijken.”
– omdat ze een eerste indruk kunnen geven
– omdat ze kunnen beoordelen of je je aan de opdracht hebt gehouden
– omdat ze misschien fouten zien
– omdat je dan een beetje weet wat je moeder of juf ervan zal zeggen
Diepe zucht van de verslaggever die het nu ook niet meer weet en inderdaad, beaamt juf Bianca: “Alle vier de antwoorden zouden goed kunnen zijn.”
Maar degene die de toets bedacht rekent maar één antwoord goed en kies jij iets anders dan wordt je volgende vraag een makkelijke.
Ik zit me af te vragen waarom ik iemand iets zou laten lezen.
Ik dénk om fouten te voorkomen.
Hoewel: een eerste indruk is ook nooit weg.
Maar ik vermoed dat het juiste (school)antwoord is ‘of je je aan de opdracht hebt gehouden’.
Maar die fouten zouden ook kunnen.
Ik hoop dus maar dat Joris van de Kerkhof aan juf Bianca het juiste antwoord heeft gevraagd en dat hij dat later vandaag op de NOS-site zet.