De Koude Kalkoen

Joris van de Kerkhof

Het grote geld vs veiligheid en grutto

door Reageer

Joris van de Kerkhof loopt het Filiaal binnen over een berijpt grasveld “met mijn iets te grote voeten waarvan de linker een beetje naar binnen staat – maar voor de rest een Adonis lichaam”. “Ja, jouw lichaam is zéér Adonisch, dat weten wij” pakt Lara Rense op en dan is al duidelijk: dit wordt smullen.

Het Filiaal gaat over het Bergermeer waar gasopslag onder komt (of niet).
De tegenstanders vrezen bevingen en dat is *niet*, betogen ze, een kwestie van “techniek tegen gevoel” zoals Joris van de Kerkhof suggereert.
Het ene argument komt sympathieker over dan het andere. De vrouw die begint over “onze huizen dalen in waarde” en die pinnig reageert als wordt gevraagd hoeveel haar huis nu dan waard is – dat wint geen harten. Nee, dan de ondernemer die in Boekelermeer-Zuid (industrieterrein) is gevestigd en gevoelig verhaalt over “de gele rugstreeppad die vreedzaam met ons samenleeft” – dát is de manier.

“U bent voor het geld gegaan ipv voor de veiligheid” zegt Joris van de Kerkhof tegen de Alkmaarse wethouder Rian van Dam (PvdA). En: “U wordt gecompenseerd voor een gebied dat u toch niet kon verkopen” wat de wethouder “een rare opmerking” vindt.
Ze heeft geregeld dat schade door bevingen wordt vergoed, zegt ze. Wanneer Van Dam écht gaat pruttelen doet de Filiaalhouder schuldbewust: “Ik heb helemaal de inhoud laten zitten” (door praten over stoelen) en: “Nog 1 ding? Echt waar?” Ambities mbt duurzaamheid en werkgelegenheid – dat wou de wethouder nog even kwijt.

Met boswachter Luns kijkt Joris van de Kerkhof tenslotte uit over de Loterijlanden van het Bergermeer. Met rijp. En in de verte grutto’s. Erg vroeg zijn ze, vermoedelijk meegevoerd door de storm.
Stel je voor, zegt de boswachter. Dadelijk twee torens van 60 meter. Grond die is omgeploegd. Zo’n grutto kan 16 jaar worden en is trouw aan z’n broedgebied – wat moet die vogel wel niet denken als hij dan in de lente komt aanvliegen.
Het Filiaal eindigt met een Houder die het ijs krabt van het bord van Natuurmonumenten. “Ondiep meer met moerassen” krab-kras-krab. Waarnaar we vooral zélf moeten gaan kijken.

Ik wens de meneer die straks op de publieke tribune van de Tweede Kamer (“burgerlijk ongehoorzaam zijn is altijd zo leuk”) zijn verboden spandoek zal ontrollen veel succes.

Moeilijk scoren vanuit de achterhoede

door Reageer

“Hoe krijg je uitgelegd dat je betrouwbaar bent terwijl je onbetrouwbaar lijkt?”
Joris van de Kerkhof koppelt in Almelo vooruit (terwijl het CDA vanavond in Amsterdam zal terugkoppelen): hoe wil de partij de verloren gegane zieltjes terugwinnen.
De fractievoorzitter van Almelo (Irene ten Seldam) en die van Hengelo (Wibout Dragt) en de lijsttrekker van Overijssel (Theo Rietkerk) drinken koffie en tikken een eitje en willen alles “samen” doen want daarvoor staat het CDA. Verder barst de partij van de *inhoud* alleen, tja, daar zit dus een probleem: “hoe krijg je uitgelegd dat je keuzes maakt?” (Ten Seldam)

Liesbeth Spies mag het vertellen aan de studio. Dat het CDA dé partij is voor veiligheid, integratie en wonen: “Maar de mensen in de stad herkennen het nog niet op die manier en daarmee moeten we aan de slag.” Daarin wil ze investeren en dan “verzilveren bij de gemeenteraadsverkiezingen”.
Irene ten Seldam wil intussen “meer de taal gaan spreken zoals de burger die spreekt” waarbij Joris van de Kerkhof opvalt dat ze opeens de T van taal ook anders uitspreekt: met plaatselijk accent.

“U zit ontzettend in de verdediging. Dan lukt het moeilijk om te scoren uit de achterhoede.”
De Filiaalhouder gaat er hard in. Niet waar, zegt Dragt. Wel waar, zegt de verslaggever. Had Dragt niet tegen hem gezegd: “We maken 1 afspraak – dat u ons niet in de mond legt dat we onbetrouwbaar zijn!” Maar dat was, vindt de fractievoorzitter geen verdediging, dat was juist een *aanval*.

Wanneer Irene ten Seldam weer begint over de taal van het volk en bij “dat neem je méé” corrigeert Joris van de Kerkhof: “Dat neem je niet méé, daar ga je wat mee dóen.”
En alsof het niet erg genoeg is met de wolligheid heeft Rietkerk het dan ook nog over dat hij veel op voetbalvelden is geweest: “Dat is mijn ding.”

Als ik het al niet dacht, had dit leuke Filiaal me wel overtuigd: dat wordt helemaal niets met het CDA op 2 maart.

Het bouwen zit in een spannende lift

door Reageer

“Heel goed op gang” is Joris van de Kerkhof op maandag, verzekert hij ons.
Die indruk maakt hij ook om kwart over zes met een mooi radiofragment bouwbeurs-jaren-70 en gefilosofeer over aannemers die ivm de malaise “in alle triestheid blues gaan luisteren en veel gaan drinken”.
Een uur later gaat de Filiaalhouder “in een spannende lift omhoog” (*oeps!*) op een bouwplaats. Die lift is zo spannend dat hij wel de goede vragen stelt (duurzaam bouwen voor een betere wereld of om de subsidies) maar niet goed luistert naar de antwoorden.

Wéér een uur later staat Joris van de Kerkhof op de bouwbeurs en roept een stofzuigende man “goeiemorgen meneer, het ziet er mooi uit, hoor!” toe. Een enthousiast pratende ondernemer van DIT vertelt hem over vraaguitval en overnames en “veel vertrouwen in de markt”.
Een nóg enthousiaster pratende man sleept hem een “compleet self-supporting woning” door “die well being geeft” (stap-stap) en als ik het goed begrijp kwam de Filiaalhouder toen ook nog op zijn kop op de foto.
Maar misschien begreep ik dat in al het enthousiasme verkeerd.

“Do you have your strippenkaart with you?”

door Reageer

De Kamer wil dat Zuid-Holland wacht met het invoeren van de OV-chipkaart en dat de strippenkaart nog even geldig blijft.
Joris van de Kerkhof staat te kleumen op CS Den Haag en richt zich tot het volk. Wat vindt het ervan? Heeft het ‘een neefje’ dat de chipkaart kan hacken.
Kan-ie gehackt dan? Dát wist de goedlachse mevrouw niet met wie de Filiaalhouder om kwart over zes op de bus staat te wachten. Maar: “Eerlijk duurt het langst, hè”.
Een half jaar later een man: “Het is altijd die veranderingen. De ene keer is er wel een voordeel en de andere keer niet.” Andere man: “Wat is dat voor een ijsje?” JvdK: “Dat is een ijsje waar Radio 1 op staat.”

Ha! nog meer mensen: “Hebt u een strippenkaart bij u?” Huh? Of de Filiaalhouder Engels wil spreken. “Do you have your strippenkaart with you?”
Marcel Oosten: “Ga in de kiosk een Engels woordenboek kopen.”
Joris van de Kerkhof (een half uur later): “Je had het over mijn Engels, hè?”
MO: “Het was niet zo bedoeld.” Maar het is dus écht ‘strippenkaart’ of anders ‘strippen card’, zegt de Filiaalhouder. Net als er geen Engelse woorden (zouden) zijn voor karnemelk en hagelslag.
Dan op zoek naar zo’n strippenkaart/card en Bruna verkoopt ze niet meer en HTM sinds 1 januari al niet meer en AH schijnt ze wel te verkopen maar daar mogen ze niet met de pers praten.

Dat was het Filiaal met veel échte mensen die Joris hele fijne dagen en ook een fijn weekend toewensten en die hartelijk vanuit de bus naar hem zwaaiden.
Ik zwaai ook. Dág Joris! Ik heb geen enkel nieuw inzicht gehoord maar een Filiaal met jou is altijd een waar genoegen.

Bos te koop

door Reageer

Staatsbosbeheer moet van de regering gebieden verkopen die buiten de EHS liggen. Dat is niet nieuw maar de aanleiding voor het Filiaal is dat men in Groot-Brittannië nu ook zoiets wil doen.
Dus gaat Joris van de Kerkhof (stap-stap) op bezoek bij grootgrondbezitter Notten in het Huis te Maarn (“het is donker en nu al prachtig”) en loopt hij later (stap-stap) met boswachters door een bos in Baarn. En praat tenslotte (stap-stap) met een ondernemer.
Over kopen en verkopen van bossen en kappen van bomen en die te gelde maken.

Zoals we van de poëtische Filiaalhouder verwachten filosofeert hij over het licht van de maan en de opkomende zon en verdwijnende mist. Ook klaagt hij (in Baarn) over modder en nattigheid en het gezoem van de snelweg, vermijdt hij plassen en krijgt dan (au!) een tak in zijn gezicht.
Wanneer hij even stilvalt blijkt dat te zijn omdat “er een hond is en een andere hond en die zijn dingen aan het doen…” Terwijl weer een ándere hond “hevig blaffend” op hem toeloopt maar dan toch weer terug gaat naar het baasje. “Hé, Jack” spreekt hij dit exemplaar -een Jack Russell- toe.

Dat was de *sfeer* van het Filiaal en die kun je Joris van de Kerkhof (stap-stap) toevertrouwen. De inhoud vond ik wat eenzijdig. Alsof de verkoop van die gebieden zo’n goed idee is. Alsof particulieren er altijd even goed op zullen passen. Alsof dit nu eenmaal de feiten zijn en daar zetten we geen vraagtekens meer bij en stellen we geen moeilijke vragen meer over en laten we dus ook geen tegenstanders over aan het woord.