De Koude Kalkoen

Tim Overdiek

Format kantelen en rode lijnen

door 3 Reacties

Het presentatieduo Lucella Carasso en Tim Overdiek wordt uit elkaar gehaald en gaat miv maart week-op-week-af om en om de avonduitzending presenteren.

Giselle van Cann (NOS) vertelt het in Lunch aan Ghislaine Plag in woezelige taal waarvan je niet erg goed wordt.
*we gaan het format van de middaguitzending een beetje kantelen*
*je moet iets doen met wat de luisteraar aan het doen is*
Waarmee ze tegenover elkaar probeert te zetten dat je in de ochtend nieuws wilt horen (wat is er gebéurd) en ‘s middags duiding.
Omdat je, meent GvC, dan “in een andere state of mind zit”.

Concreet? Vraagt Ghislaine Plag (zelf érg veel beter geworden sinds zij Lunch vást presenteerde).
“Nadrukkelijker rode lijnen trekken” vaagtaalt de NOS-vrouw verder.
Waarmee ze -eindelijk écht een beetje concreet- bedoelt: niet politici en deskundigen maar “wat betekent het voor de mensen”.
Zodat ik hóóp dat ze in elke uitzending Joris van de Kerkhof gaat inzetten maar met angst en beven vréés dat Trudy van Rijswijk vingertjes aan polsen gaat leggen.

Het betekent óók, zegt Van Cann, “dat de presentator meer ruimte moet krijgen om de sfeer te bepalen.”
Dús: stoppen met de duopresentatie.
GP vraagt niet wat ze verstaat onder ‘sfeer bepalen’ en ik hoop dat het meer is dan wat Tim Overdiek nu elke avond doet: vertellen hoe hij de ochtend heeft doorgebracht (hond uitgelaten of juist niet) en hoe hij het weer heeft ervaren.

Ghislaine Plag vraagt wel door over de ‘chemie’ die in de ochtend aanwezig is en in de avond duidelijk niet. Waarop Van Cann weer vaagtaalt maar dan niet kan ontkennen “Het is moeilijk duopresentatie goed vorm te geven”.

“Wie van de twee wordt het” breekt mediaforumgast Peter van Zadelhoff in.
Om en om dus.
Zadelhoff wil liever “één herkenbaar geluid”.
Maar, zegt Van Cann: “je zit ook met privéwensen van mensen.”

Zelf ben ik blij dat Lucella Carasso weer alleen gaat presenteren ook al is het week-op-week-af.
En ik hoop dat ze haar stempel drukt en haar sfeer bepaalt door haar intelligente, sprankelende persoonlijkheid met altijd de juiste benadering van gesprekspartners en haar perfecte gevoel voor wat een onderwerp nodig heeft en wat de luisteraars willen horen.

Of ze die ochtend de hond heeft uitgelaten of niet hoef ik eigenlijk niet te weten.

Wie mag er speculeren

door Reageer

Gisteravond komt de 13-jarige Anass (uitspraak op Radio 1 Anas of Ennes en soms in 1 zin zowel Anas als Ennes) niet thuis na het folders verspreiden.
Amber Alert.

Vandaag wordt een lichaam gevonden. En wordt het Amber Alert ingetrokken.
Karin Alberts is er tussen de middag bij en zegt wanneer Dorald Megens suggereert dat het lichaam dús wel Anass zal zijn: “Het is niet aan mij om te speculeren.”
Netjes.

In de avonduitzending is Joris van de Kerkhof ter plaatse.
Ook die wil niet speculeren.
Eerst niet over of het Anass is en wanneer om zes uur de politie bevestigt dat het inderdaad Anass is niet over de doodsoorzaak.

Tim Overdiek geeft de verslaggever *niet* als opdracht: ga ‘ns voxpoppen.
De opdracht die Karin Alberts eerder wel kreeg zodat die aan vrouwen op straat vraagt hoe de buurt bekend staat en aan schoolgenootjes: “hoe was het op school”.
Anass, zegt een joch was “zo’n blije jongen”.
Want *wat je ook tegen hem zei* hij liet het van zich afglijden.

Wat je ook tegen hem zei?
Van een collega van Omroep West hoort Karin dat Anass “gepest” werd.
Dezelfde of wellicht een ándere collega van die omroep die zélf een enge man uit het bos had zien komen.

De Telegraaf weet het intussen allang: Anass heeft zelfmoord gepleegd.
Omdat hij gepest werd.

Je bent een kaasviool (of zo)

door Reageer

Het gaat slecht met KPN en natuurlijk willen we álles weten over aandelen.
Voor wie daardoor niet is gefascineerd stuurt R1J Joris van de Kerkhof naar het Communicatiemuseum waar hij zich buigt over ouderwetse telefoons.
Met een snoer. En een krr-krr-draaischijf.

Drie meisjes van twaalf, dertien die hij daar treft kennen zo’n ding niet eens meer uit hun jeugd (o, pijnlijk inwrijven der leeftijd!).
Picture this doet hij: dat zo’n telefoon in de gang hing en dat je moeder dan wel drie kwartier stond te bellen met een vriendin.
Jakkie! Vinden de meisjes (of hoe ‘jakkie’ tegenwoordig heet).
*Zij* bellen liggend op bed terwijl ze tegelijk tv kijken.

Trouwens… béllen? Dat dóen ze helemaal niet.
Hoogstens 1x per maand.
Verder WhatsAppen ze. En pingen.
Met een zusje bv.
Die pingt dan “Je bent een kaasviool of zo”.

Twee moeders vergezellen de meisjes (die van school naar ‘een museum’ moesten – zodoende).
Eén vertelt over een verjaardag waar haar dochter, haar vriendin en haar moeder naast elkaar met hun telefoons Wordfeud zaten te spelen.

Joris van de Kerkhof zélf heeft voor de uitzending nog aan Tim Overdiek ge-sms-ed: wat is je eerste vraag?
De verslaggever heeft de presentator, vertelt hij, ook ge-WhatsApped maar, zegt Tim, die heeft een oude versie en pas vanavond als hij thuis is kan zijn zoon een nieuwe voor hem installeren.

WhatsApp, onthult Joris van de Kerkhof, gebruikt hij ook nog om bij zijn zoon te kijken wanneer díe het laatst heeft gekeken en het is “min of meer gratis”.
“Ik bel je na de uitzending nog wel even” kondigt Tim Overdiek aan en dat is *bijna* het enige dat ik begrijp.

Confronterend, zo’n serie gesprekken.
Want ik zie me nóg hangen in de gang met het snoer door de deur die nét niet dicht ging hopend dat mijn ouders niet álles zouden horen.
En nu héb ik een mobiel maar niks ‘aai’ of anderszins ’smart’phone.

Gelukkig ken ik niemand die me wil meedelen dat ik een ‘kaasviool’ ben.
Dat scheelt dan weer.

Teaser weet niet te boeien

door 4 Reacties

Razend spannend wordt het Radio 1 Journaal!
Er is zo idioot veel nieuws dat de redactie gruwelijk heeft moeten hakken in alle mogelijke onderwerpen!
Tim Overdiek *teast* met overgave voor hij zijn uitzending om half vijf begint.

Waar het allemaal over gaat?
Over Rasmussen! En over SNS!

O.
Dat is geen nieuws meer lijkt me.
En verder: de klok van de Notre Dame.
Nu wil ik niet flauw doen (nou… vooruit… een béétje…) maar ook daarover berichtte R1J al eens nl toen die op pad ging naar Parijs.

Natuurlijk is er méér.
Minister Kamp en duurzame energie in Duitsland.
Gerrit Hiemstra over het weer (Tim Overdiek vond het toen hij de hond uitliet hard waaien, maar, zegt de weerman, dat viel reuze mee).

Correspondent Sander van Hoorn gebeld over hoe serieus een dreigement van Syrië en Iran richting Israël is.
Wel maar eigenlijk toch niet.
Chinese werkkampen – beter.
Als onderwerp.
Maar erg vlak gebracht.

Jansen Steur dan.
Ook hier: vlak.

Het overkomt me vaker de laatste tijd: sáái vind ik het avond-Radio 1 Journaal.
Zijn het de onderwerpen, is het de presentatie?
Beide.

In elk geval gaat ook vandaag de radio om zes uur uit en laaf ik me aan de Dog Whisperer op National Geographic.
Mocht er dat laatste half uur nog iets gebeuren dan hoor ik het morgenochtend wel van Lara Rense.

Leuk was wel het Mediaoverzicht van Ewout de Jong – over walvissenbraaksel en een bestseller cd met ‘Stilte’ – ere wie ere toekomt.

(@LucellaCarasso kom alsjeblieft snel terug – je wordt gemist en niet zo’n beetje)

Gevonden onder het ijs

door 1 Reactie

Obama is opnieuw beëdigd en het is vast waard dat de halve uitzending van het Radio 1 Journaal daaraan wordt besteed en dat ik dat wat veel vind zal wel komen omdat ik destijds al voor Hillary was en nooit heb geloofd in dat Change.
Dat er ook nooit is gekomen.

Er is een oehoe die mensen aanvalt.
Misschien. Al dan niet uitgelokt door jokers die de roep van de vogel nadoen.

Dijsselbloem gaat naar Brussel.
De KNVB is tevreden als voetballers zich misdragen zoals Erik Pieters (die intussen ‘sorry’ zegt) want het kan altijd nóg erger en wie weet gaat het volgend weekend wel beter.

Martijn Bink staat om half vijf bij de Nieuwkoopse Plassen waar wordt gezocht naar een schaatser die sinds gisteren is vermist.
Een uur later is een lichaam gevonden onder het ijs.
Is het de vermiste schaatser, wil Tim Overdiek weten.
Dat wordt niet verteld, zegt Bink.
Want eerst moet de familie worden geïnformeerd.
Alsof die niet aan de radio zit gekluisterd.