De Koude Kalkoen

Lucella Carasso

De spoorkrekel wil eens verderop gaan

door Reageer

De spoorkrekel is in Nederland gesignaleerd.
Dat is z’n ‘werktitel’ vertelt insectenonderzoeker Jaap Bouwman aan Lucella Carasso. Hij liep laatst langs de rails van het station Ede, hoorde een geluid – “en toen” veronderstelt de presentatrice, “dacht u gelijk: hé, dit is een gekke krekel”.
Zoiets ja. Dus trok Bouwman zijn mobieltje, maakte een krakkemikkige opname en ging die later die avond vergelijken met opnames uit Zuid-Europa. De volgende dag Naturalis gebeld en bingo! Ze weten dus hoe de krekel officieel heet (Bouwman spreekt het even voor ons uit) maar ‘spoorkrekel’ is voor de eenvoudige luisteraar beter te behappen.

Is Bouwman teruggegaan? Hij heeft iemand anders gestuurd om goede opnames te maken. Van zeker zeven mannetjes. De vrouwtjes zingen niet.
“Om te verleiden, hè?” zingen de mannetjes (weet Lucella Carasso).
Gezien heeft de onderzoeker de krekels nog niet. Ze zijn anderhalve centimeter en die vind je overdag tussen de stenen nooit, maar ‘s nachts als ze zingen mogelijk wél.

LC: “Zijn ze met de trein gekomen?” Zou kunnen.
Kan ook via grint. Of: dat ze zelf op sjouw zijn gegaan, op zoek naar een nieuw, geschikt leefgebied – “kom, laten we eerns verderop gaan”.
“Net mensen,” herkent Lucella Carasso.
Klopt.

Leuk gesprek.

Op bezoek bij Lubbers (en dochter mee)

door Reageer

Morrel-morrel doet een aantal CDA-ers.
Kop-dicht doen weer ándere CDA-ers tegen die eerste CDA-ers.
Niks-aan-het-handje doet Maxime Verhagen en het lijkt of we op ramkoers liggen naar Rutte- I met gedoogsteun van “ik zeg wat ik wil’-Wilders.

Dan is daar opeens onze éminence grise, onze eeuwige charmeur, onze intelligente slimmerd, onze ooit-MP en vorige informateur Ruud Lubbers. Maxime, Henk (Bleker): niet doen, schrijft-ie. In elk geval: time-out. Want het gaat helemaal fout zo.
En: denk ook eens over CDA-VVD-D66-GL.

“Een redelijk verongelijkte toon” leest parlementair verslaggever Wilma Borgman in deze uitgelekte brief. En, stelt ze vast: “De druk op de tafel (van onderhandelaars, JD) wordt steeds groter.”

“Daar ging uw vrije dag!” zegt Lucella Carasso tegen Henk Bleker die gisteravond bij Knevel & VdBrink liet weten zich daarop te verheugen. Hij is, onthult hij, met zijn dochter bij Lubbers op bezoek geweest. “Met uw dochter?!” roept de presentatrice uit. “Waarom dan?”en: “Hoe oud is ze?” Dochter is 13 en ze hadden een dagje uit en bezoek aan het echtpaar Lubbers maakte daarvan een érg leuk onderdeel uit.

“Lukt het u nog wel om de boel bij elkaar te houden in de partij?” Lucella Carasso houdt vol.
Bleker stelt tegenover elkaar: de actieve CDA-ers in het land vs de prominenten van wie het “uitermate vervelend is dat ze niet het geduld kunnen opbrengen”.

Wilma Borgman dempt ook mijn aanvankelijk enthousiasme.
Het zou best eens kunnen dat door het morren van Lubbers c.s. de andere CDA-ers de hakken in het zand planten en des te harder erin gaan met dat onzalige gedoogkabinet.

Toch nog een positief geluid: beide R1J-vrouwen toonden zich deskundig, bekwaam inspelend op de actualiteit en mn Lucella Carasso sowieso *speels* in haar aanpak van het onderwerp en -concreet- Henk Bleker.
Mooie Radio.

Nieuwe stelsels ontdekken door een piepklein beetje weerkaatsing

door Reageer

Is-ie *opgewonden* wil Lucella Carasso weten van sterrendeskundige Govert Schilling.
“Ja, eigenlijk toch wel” luidt het antwoord. Het gaat over de ontdekking van een nieuw planetenstelsel met zeven planeten die om een zonachtige ster draaien.

Het stelsel lijkt op het ónze. Geen “langgerekte, scheve banen” zoals we ook wel zien (nou ‘we’- de deskundigen dan) maar: “mooie cirkelbanen”. Een van de planeten lijkt op de aarde kwa afmetingen. Hij zit te dicht bij de moederster om echt op ons te lijken. Maar de ontdekking van dit “middelzware stelsel” doet vermoeden dat er meer stelsels zoals *wij* zijn dan we dachten.
”Met leven, met mensen” hoopt Lucella Carasso. Léven misschien wel, maar “mensachtige wezens”? Die stap is te ver (knap hoe Govert Schilling hier in een halve minuut uitlegt wat hij zaterdag bij de TROS in tien minuten mocht vertellen).

Hoe is het ontdekt, “goed kijken?” veronderstelt de presentator en ik geniet altijd van deze gesprekken juist omdat de vragensteller net zo suf is als ik: we wanen ons achter een grote verrekijker en hé, wat zien we nóu! Waarna we gaan turen of we kleine groene mannetjes gewaar kunnen worden.
Govert Schilling legt bekwaam uit dat je verre sterren en planeten niet kunt zien maar dat je het moet doen met weerkaatsingen. “Een piepklein beetje” weerkaatsing zelfs maar. En dan “wiebelen” waaruit weer kan worden afgeleid dát er iets is, hoe het beweegt, hoe zwaar het is, wat de omlooptijd is en wat al niet. Door te *berekenen*.

Wie het deden? Een Europees team van astronomen met een grote telescoop in Noord-Chili. Govert Schilling: “Prima opsteker voor de Europese astronomie.”
Moge ze hem nooit wegkopen zodat wij hem kunnen houden als onze duider.

Tjemig

door Reageer

Google gaat onze gegevens verkopen.
Telkens wanneer we iets opzoeken en aanklikken slaat het bedrijf dit op en binnenkort gaat het die info te gelde maken. Dat is uitgelekt naar de Wall Street Journal.
“Doen ze het nú nog niet” vraagt Lucella Carasso aan onderzoeksjournalist Brenno de Winter. Dat weten we niet – zou kunnen.

Stel, oppert de presentator, “ik zoek een nieuwe telefoon.” Wordt ze dan gemaild, gebeld en bezocht door verkopers van die dingen? Dat niet per se, maar als ze bv haar gps-locatie doorgeeft aan google zodat google weet dat ze vaak naar het Mediapark gaat, loopt ze kans op “klanten van vodafone krijgen korting bij benzinestation X”.
LC: “Tjemig!”
En: “Als ik dat hoor denk ik, ik ga nooit meer op google.”

Alleen: google is wel de beste zoekmachine. En De Winter zélf zou het heel vervelend vinden als een concurrent-journalist een beter verhaal schreef omdat die info had die hij heeft gemist, omdat hij google heeft gemeden.
“Ik ga er nog eens goed over nadenken, hoor,” houdt de geschrokken Lucella Carasso vol, “en u?”
“Ik denk er continu over na,” verzekert ons de IT-deskundige, “maar ik gebruik google tóch.”
Tjemig.

De rechter, hij/zij nee: zij/hij

door Reageer

Lucella Carasso praat een item aan elkaar.
Geluid is opgenomen, het zijn dus alleen aankondigende tekstjes.

Zodat zij begint met “de rechter licht zijn uitspraak toe”.
Volgt een vrouwenstem. Van de rechter.

Ik denk: zal Lucella Carasso corrigeren. Iets zeggen als “het was dus háár uitspraak”.
Ze doet het niet.

Maar wat erger is: ik kan me haar vergissing voorstellen. Terwijl de meeste rechters tegenwoordig vrouw zijn.
Echt waar. En al een tijdje ook.

Nu ons bewustzijn nog bij de tijd turnen.