De Koude Kalkoen

Joris van de Kerkhof

Gevallen friet en understatement

door Reageer

Als opwarmertje voor de schaatspret van dit weekend komt Ireen Wüst vandaag met het plan de meerkamp op te nemen als Olympische sport.
Ze mag het vanochtend uitleggen aan Marcel Oosten (niet erg overtuigend) en de rest van de dag is er kritiek en dan niks meer waarmee haar proefballon up, up and away is.
Of leeggelopen.

Terzake: het EK.
Onze deskundigen twijfelen geen seconde: Sven Kramer gaat wéér winnen.
En: Sablikova zeurt altijd voor een toernooi dat ze ziek is maar dat is een spel.

Vandaag doen de vrouwen nog niet mee dus horen wij hoe ‘Sebas’ (Sebastiaan Timmerman) voorspelt dat het zal gaan tussen Jan Blokhuijsen en Sven Kramer.
Wat Sven zal winnen.

Joris van de Kerkhof is naar Thialf gestuurd voor ‘sfeer’.
Een man die vrij heeft genomen, een man met een ingewikkeld geknipte en genaaide trui, bier dat € 4,20 kost (een dagkaart € 32,50) en -streng!- houdt Joris van de Kerkhof een man voor dat hij zojuist een frietje heeft laten vallen vanaf de statribune: daar gaat dus dadelijk iemand intrappen.

Altijd leuk: Erben Wennemars als radiocommentator.
Weet uiteraard waar hij het over heeft (Sven “zit een klein beetje hoog op de kruising” en “schaatst te wild”) en kan zo heerlijk enthousiast zijn.

Dan écht terzake.
Rutte wil dat we fatsoen weer dóen.
Ivm de scheldmailtjes die Hans Spekman krijgt.
“Maak gebruik van humor en understatement en ironie” roept de MP op.
Als we willen reageren op internet.
Ben ik ook wel voor.

Honden van Pavlov volgen de pastoor

door Reageer

Picture this.
Je bent Joris van de Kerkhof en behalve verslaggever bij de NOS ook correspondent van de VRT in Nederland en krijgt als de dag al een eind is gevorderd het verzoek iets te maken over die pastoor die parochianen die zich laten uitschrijven te kijk hangt in zijn kerk.

Je belt de pastorie. Je krijgt de man niet te spreken. Je laat een boodschap achter.
Pastoor sms-t: neen. Hij zit al bij P&W en ‘gr p S’.

P&W legt Joris van de Kerkhof de Vlaamse luisteraars uit, staat voor Pauw & Witteman (openingstune P&W), en p S “zal waarschijnlijk staan voor pastoor Schilder”.

Deze pastoor, vertelt de verslaggever met op de achtergrond al beierende klokken, was eerder in het nieuws omdat hij de omwonenden het bloed onder de nagels uit haalde door iedere ochtend om kwart over zeven een volle minuut gelovigen naar de kerk te luiden.
(volgt hoe dat ook alweer in mekaar zat)

Volgens de buurt, brugt Joris van de Kerkhof, zoekt de pastoor publiciteit en die krijgt hij.
Zoals gisteren: eerst R1J en Radio 2 was ook al geweest en toen ‘s middags nog DIDD.

Bij Omroep Brabant zegt de interviewer: “Het is weer een mediahype en de journalisten komen als honden van Pavlov hier naartoe, hè.”
Schilder: “Ja. Dat is het. Heel goed.”

Nóg een citaat. Nu uit het gesprek bij de EO.
Over de aanleiding tot het meest recente uitschrijven (Paus en homo’s) en hóe je het doet: brieven van internet halen en printen en soms voegen ze daar kopie paspoort bij (wat niet hoeft).
Maar zo kwam Schilder dus aan die foto’s.
Nog wat kwootjes en de conclusie: “Ik weet nu in ieder geval precies hoe ik me zou moeten uitschrijven bij de katholieke kerk – als ik dat zou willen.”

Dit is niet alleen érg knap woekeren met wat je wél hebt als je de boosdoener zelf niet te spreken krijgt.
Dit is het maken van een perfect portret van een pastoor en de publiteit en de hondjes die naar zijn pijpen dansen.
(zodra ik door heb hoe ik VRT-repo’s hier kan plaatsen zal ik dat doen)

Wakker zingen om ter kerke te gaan

door Reageer

Het is kwart over zes en Joris van de Kerkhof kijkt in Marknesse naar een kerk met het Lam Gods aan de muur en wolken die uit de toren komen.
Op straat 1 verdwaald blikje waar hij zachtjes tegen trapt.

Een half uur later is hij binnen waar vijftig mensen zitten te ontbijten in een met kaarsen verlichte ruimte.
Ze maken zich op om de stad in te gaan. De huizen langs en met een blaaskapel in de regen kerstliederen zingen.
Om zo de andere dorpsbewoners op te roepen om negen uur naar de kerk te gaan.

De Filiaalhouder vraagt mensen waarom ze hieraan meedoen. “Gezellig” komt vaak terug.
Of ze ook gelovig zijn? Ja, dat ook.
Maar daar zijn ze zo vaag of misschien beter: impliciet over dat het denk ik alleen duidelijk is als je zelf óók gelooft.
Met als uitzondering de man die op “wat betekent het christendom voor u concreet” antwoordt “mensen helpen en niet alleen voor jezelf leven”.
Maar bij hem stelt de verslaggever dan ook vast: “U slaat met uw hand op uw hart.”

“Wat is er leuk aan?” tegen een man in de stoet.
Kerstgedachte. Samen zijn. Zingen.
JvdK: “En dat samen zijn en zingen, dat is voor u kerstmis?”
Waarop de man: “U moet weten, ik zou deze kerst alleen zijn..”
JvdK (ontzet): “De héle kerst alleen?! En hoe kómt dat dan?”

De man is een half jaar geleden bij zijn vrouw weggegaan.
Wat hij zomaar aan deze Filiaalhouder vertelt die blijft doorvragen waarbij ik als vrager zou vrezen over een grens te gaan maar hij voelt die dingen aan dus wordt het een mooi gesprek.

Het is half tien en dit was het eerste Filiaal van Joris van de Kerkhof sinds hij er ruim een jaar geleden mee stopte.
Hartverwarmend. Een en al kerstgedachte vanaf de wolken in de toren tot de reisleidster met de gele paraplu die het Licht ging zoeken.
Even mooi en persoonlijk als altijd.

Als de NOS opslag belooft, zou Joris van de Kerkhof dan als Filiaalhouder willen terugkomen?
Laten we daartoe allemaal een schietgebedje doen.

Te gast bij een samengesteld gezin

door Reageer

256“Joris doet boodschappen voor de kerst” staat aangekondigd voor het Radio 1 Journaal maar het *is* “Joris te gast bij een samengesteld gezin”.
Waarmee wordt bedoeld een gezin waarvan een hoop mensen eerder in andere relaties zaten zodat er een hoop exen zijn en kinderen uit eerdere huwelijken.
Zodat kerst vieren een hoop organisatie vereist.

Met de extreem opgewekte José van Daal en haar vriend Eric (sinds 6 jaar) doet Joris van de Kerkhof inderdaad wat laatste kerstboodschappen terwijl ons de exen om de oren vliegen.
Haar ouders, een ex-man met wie dochter Maike die nu zelf een gescheiden man als partner heeft en Eric is óók gescheiden en heeft twee zonen.
José droomt van een diner “met alle exen” maar dat zit er niet in.

Traditionele gezinnen is ook niet altijd fijn, oppert Joris van de Kerkhof: “Teveel drank en suiker en dan zegt die ene net het verkeerde” waarbij een vriendin “pijnlijk” (JvdK) kijkt maar er geen spannende voorbeelden volgen.

Voordeel van het delen van alle dagen is dat José en Eric morgen naar een sauna kunnen “in de buurt waar jij woont maar dat weet verder toch niemand” en daar gaan ze dan de hele dag in zitten.
In die sauna.

Keutel-keutel en babbel-babbel doen de gesprekken waarbij ik toegeef dat ik de derde interactie heb gemist door een telefoongesprek met een vriend (niet samengesteld).
Intussen even gegoogled op José van Daal die zgn terloops liet vallen dat ze een weblog had.

Aha – zo werd ze dus spokesperson voor deze categorie mensen.

Het is wel heel stil in de winkel

door Reageer

Jullie willen niet winkelen.
2,4 % minder in oktober – au!
Joris van de Kerkhof is in het winkelcentrum van Doetinchem waar het “gezellig” is en: “veel kerstliedjes”.
Er is een winkeliersvereniging en die heeft ervoor gezorgd dat de parkeertarieven omlaag zijn zodat de verslaggever ruim twee uur kan parkeren voor 5 Euro.

Twee winkels zal hij, zoon van ouders met óók een winkel (in Tilburg), bezoeken.
Een kledingzaak met het bord ‘Opheffingsuitverkoop’ en een boekwinkel die vast te lijden heeft onder de boekverkoop via internet.
Vertelt Joris van de Kerkhof die eerst wat schor lijkt, dan toch wel heel erg verkouden en na anderhalf uur `bijna stem kwijt´.

In de kledingzaak treft hij een vrouw die mooi vertelt over haar passie “om klanten van top tot teen te adviseren” waarbij ze meer hoopte te verdienen aan shopbeluste vrouwen dan aan mannen.
Want mannen kopen maar 2x per jaar.
JvdK: “Ik zie er wat slordig uit.”
Reactie: beleefde lach van de vrouw.

Ze vindt het pijnlijk dat de klanten die eerst niet kwamen, wél komen nu het bord ‘50% korting op alles’ er hangt.
Maar eigenlijk klinkt ze vrij lakoniek.

Méér dan lakoniek klinkt de man van boekhandel Raadgeep en Berrevoets.
Hij kan er niet omheen dat hij vandaag veel minder verkocht dan een jaar geleden maar hij verwacht voor morgen en overmorgen een enorme toeloop aan klanten.
Zegt hij.
Waarmee hij dan de uitzondering zou zijn op de regel dat boeken amper meer worden verkocht en zeker niet in de reguliere boekwinkel.

“Het is wel heel stil hier…” zegt Joris van de Kerkhof.
Dat komt, fantaseert de man volgens mij ter plekke, omdat het een extra koopavond is en die zijn niet populair maar “ik verwacht morgenavond volle bak”.
Wishing and hoping.

Zelf wens ik Joris van de Kerkhof een spoedig herstel.
Een warme grog, een warm dekentje en iemand anders de baas laten bellen dat enthousiast verslaggeven er even niet in zit.