Vooropgesteld: ik vind dat volwassen radiopresentatoren niet aan Sinterklaas moeten doen op een kindermanier. Dus *niet* pepernoten rapen, niet een schoen zetten en zich al helemaal niet bezondigen aan rijmelarij.
Dit gezegd hebbend: elk jaar kijk ik uit naar gesprek van de presentator van het Radio 1 Journaal met Sinterklaas die dan nét ons land nadert.
Het gesprek heeft een vast begin.
Hoe het is met Sinterklaas, hoe het is met de boot, hoe het is met de kadootjes en dat onze hartjes vol verwachting kloppen. Maar Sinterklaas is op de radio gelukkig nog steeds Bram van der Vlugt die al snel de presentator-van-dienst in hoekjes duwt, plaagt en uitdaagt.
Waarbij het de presentator is die door zijn manier van reageren het gesprek kan maken of zielloos laten verpieteren.
Gisteren mocht “meneer Bert” (van Slooten) voor de 3e keer het gesprek doen. Met een heel geestig “ja, we missen wel eens een nieuwsfeit hier” wanneer Sinterklaas hem mbt ‘de roe’ corrigeert: “Dat doen we al 120 jaar niet meer.”
Op Sinterklaas’ vraag: “Hoeveel kinderen heeft u?” “Dat weet u toch wel! Dat zijn er vijf.”
Bij het afscheid na Sints “ik vond dit een buitengewoon aangenaam gesprek”: “Ja, dat kan ik ook zijn.”
Ik luister alle drie keren ‘meneer Bert’ terug (ja! Dat kan allemaal op de NOS-site) en wil checken of mijn herinnering aan ‘meneer Marcel’ klopt. Die herinnering is die van veel charme maar ook af en toe (charmante) onhandigheid. Zoals bij het suikerklontje voor het paard.
Helaas – zover gaat de NOS nu ook weer niet terug.