De Koude Kalkoen

Marc-Robin Visscher

Lara in Lieve Lara-modus: een waar genoegen

door Reageer

Er zijn momenten dat ik “niet zo snibbig, meisje” grom tegen de transistor wanneer Lara Rense kattig door een geïnterviewde heen sprekend haar punt probeert te maken.
Vanochtend geniet ik van een ontspannen, grapjes makende, verleidende Lara.
“Flauwerd” zegt ze als een lieve moeder die er wel schik in heeft tegen Filiaalhouder Marc-Robin Visscher wanneer die afsluit met dat hij “staat te posten in afwachting van de postbussen”.

“Marcel kijkt wat teveel Star Wars” vergoelijkt ze wanneer mede-presentator Marel Oosten tegen Govert Schilling begint over ruimteschepen die in zwarte gaten zouden verdwijnen. “Kan geen kwaad, joh” speelt Schilling mee.
“Dus dat is niet écht in Star Wars” komt Marcel Oosten er aan het slot zélf nog maar even op terug. Lara Rense: “Nee, wist je dat niet?”

Tenslotte een gesprek over het nieuwe woord van het jaar waarop we tot 10 december kunnen stemmen. De woorden worden doorgenomen (Lara vindt ‘oliewolk’ “minder sexy”) en slaat op “de uitslag is op 14 december” direct aan met een vriendelijk: “Zullen we kwart over negen afspreken? Ja? Tot dan.”

Wat een geweldig leuke presentatrice kan deze Radio Bitch zijn.
En ik weet dat veel luisteraars juist blij opveren bij een kritische, doordenderende, onderbrekende Lara Rense.
Maar doe mij deze maar.

Het driften van het schip is onder controle

door Reageer

Helemaal naar Den Helder stuurt de NOS Joris van de Kerkhof (van wie wij weten dat hij in Den Bosch woont) om spannend verslag te doen van de Storm.
‘Even naar buiten’ (zonder jas) lokt hij iemand van de Kustwacht om vast te stellen: “de wind komt nauwelijks in de microfoon” zodat hij zelf maar aan een vlaggemast rammelt.

Viel het gisteren reuze mee met de problemen op het spoor, nu is er wellicht enig ongemak maar er zijn zelfs geen naar zee geblazen hondjes te melden dus echt dramatisch is het niet.
“Je kunt het nét een storm noemen,” oordeelt weerman Gerrit Hiemstra. “Het stuur goed vasthouden” raadt Heleen de Geest van de ANWB aan. Wat nooit kwaad kan.

De Kustwacht “volgt aandachtig” een Griekse koopvaardijer die “geen voortstuwing heeft” en “not under command is”. Het schip had zomaar op een olieplatform kunnen drijven (=ramp) maar dobbert er langs.

De Reddingsbrigade dan. Waar 1 boot vandaag voor APK naar de werf zou gaan, wat niet doorgaat. Niet omdat-ie paraat moet zijn maar omdat de werf hijsen met deze wind niet verantwoord vindt.
Het waait écht hard, verzekert Joris van de Kerkhof. Hoewel hij zelf “best wel stevig” is moet hij toch “met brede benen staan”. Zijn verbinding valt een paar keer kort weg. Als bewijs dat het echt afzien is natuurlijk.

Nog éven de Kustwacht. Want uiteraard willen we weten hoe het met de koopvaardijer is. Best goed eigenlijk. “Het driften van het schip is onder controle.” Een berger uit IJmuiden zal het straks naar de haven slepen.

Mooie verslaggeving over bijna niets. Wat deze Filiaalhouder altijd is toevertrouwd.
Volgende week Filialen met Marc-Robin Visscher.
Ook leuk. Maar ik zal Joris van de Kerkhof missen.

“Het schijnt dat ik hele domme vragen stel, luisteraars”

door 2 Reacties

Marc-Robin Visscher heeft niets met sport.
Toch wordt hij er als Filiaalhouder regelmatig op uit gestuurd om te praten over voetbal en vandaag over schaatsen.
Omdat het Thialf stadion zou zijn verouderd.

“Je weet,” opent hij tegen Lara Rense en Marcel Oosten, ”als het over sport gaat, kun je altijd bij mij aankloppen.” Alleen: “Op de ijzers ben ik niet zo sterk.”
Zodat Lara Rense hem een paar keer plagend “heb je de schaatsen al ondergebonden” vraagt waarop de Filiaalhouder met “ik prakkeseer er niet over” en “zeg, ben jij helemaal mal” kan terugkomen.

Hóe weinig hij weet van schaatsen etaleert Marc-Robin Visscher door schaatstrainer Jan van Veen te laten vertellen wat die tegen hem zei toen de microfoon uit stond. “Of het de 1e keer was dat je een verhaal maakt over schaatsen. Omdat in de voorbespreking vragen voorbij kwamen die in een normaal gesprek niet gesteld worden.”
MRV: “Het schijnt dat ik hele domme vragen stel, luisteraars, ik kan er ook niets aan doen. Wat is de domste vraag die ik totnutoe aan u heb gesteld?”
De Filiaalhouder wist niet waar Erfurt ligt en dat je er (goed) kunt schaatsen.

Ik vraag me af hoe lang dit ‘ik weet niets van sport maar lul gezellig mee’ leuk blijft. Ik kan er nog een tijdje mee voort. Waarbij vermoedelijk mee speelt dat ik met de meeste sporten zelf óók niet zoveel heb.
Wel met schaatsen. En de naam van je gast, de bekende schaatser Rhian Ket, fout uitspreken als Ryan (‘rai-an’) – dat is gewoon slordig.
Net als de man (27) “een belofte” noemen en daar aan toevoegen: “En dat moet dan nog maar blijken.”

Niet met alle onderwerpen evenveel affiniteit hebben is begijpelijk.
Maar het is een kwestie van fatsoen (dat je moet dóen) om je behoorlijk voor te bereiden op de gesprekken met je gasten.

Biodiversiteit en wie van bil moet gaan (en wie niet)

door Reageer

Biodiversiteit is het onderwerp van het Filiaal.
Ik heb niet de indruk dat Marc-Robin Visscher er erg voor warm loopt maar op zijn eigen manier maakt hij het leuk.

“Fijn je stem te horen, Rik” begroet hij invalpresentator Rik van de Westelaken (en dát greep hij me uit het hart) om wat te zieken over bijeenkomsten in het land zoals over seksualiteit met als thema ‘omdat het om de liefde gaat’: “Misschien begrijp je nu beter waarom ik naar een bos ben gegaan.” Een bos waarin hij verdwaalt, dan zijn gast niet kan vinden en dan: “Ik zie een hele grote paddestoel” (over een ANWB-aanwijzer).
“Hoe lang wroet u hier al rond?” tegen de later gevonden natuurvorser en “de zwijnen hebben hier flink gescheten”. Toch even serieus: hoe erg is het, 62% van de paddestoelen op de rode lijst (erg want ze breken organisch hout af en schimmels zijn bruikbaar voor medicijnen).

Tenslotte naar Burgers Zoo naar de Maleisische beren die in het eigen leefgebied worden bedreigd door houtkap voor een dierentuinpromopraatje over belang dat zij -bijna-uitgestorven dieren fokken (waar je anders over kunt denken).

“De diersoort mens richt de meeste schade aan, is het niet goed als wij een beetje uitsterven” stelt Marc-Robin Visscher dan de vraag die beide gasten gretig aangrijpen voor “goed dat er een rem op wordt gezet” en “er moet ook een fokprogramma voor mensen”.
MRV: “Ook in Nederland?”
Wineke Schoo van de dierentuin: ja. “We zijn vrij vol.”
MRV: “Dus Frodo (de beer, jd) moet wat meer van bil en wij wat minder.”
Dat vat het vraagstuk van de biodiversiteit op MarcRobbiaanse wijze erg goed samen.

Heel erg huilen vs triomf

door Reageer

Ik ben even kwijt of sport in het algemeen wordt beschouwd als ‘de belangrijkste’ (of is het: ‘leukste’?) bijzaak. Sinds Radio 1 ergens de laatste jaren opeens van ‘Nieuws- en actualiteitenzender’ tot ‘Nieuws- en sportzender’ werd heb ik na enig gesputter me hierbij neergelegd. Vanwege de zinloosheid van vechten tegen de bierkaai.

Gisteren won PSV met 10-0 van Feyenoord. Tot mij drong dat pas door nadat Epke Zonderland had verloren (ik zat zoet voor de tv) maar sindsdien is er geen ontkomen aan.
‘Best leuk’ denk ik nog wanneer wordt aangekondigd dat Marc-Robin Visscher naar Rotterdam is gestuurd om tegen de geslagen bevolking te gaan klieren. En de Filiaalhouder kliert een ietsje, belt zijn 8-jarige voetbalneefje Luka (“als wij verliezen met iets boven de 4 moet er in de kleedkamer iemand heel erg huilen”) maar is voor zijn doen best serieus.

Radio 1 laat het Gevoelige Thema niet los, in Stand.nl mag het Volk erover meepraten, in het avond-Radio1Journaal gaan we erover dóór. Hoe Feyenoord zich vóelt. Hoe het Rotterdamse volk zich vóelt. (Klote)

Hoe zou de stemming in Eindhoven zijn, denk ik. Uitgelaten? Iets als de dag die niet stuk kan? Waarom is daar geen sterverslaggever naartoe gestuurd?
Okee, huilende fans zijn leuker dan fans die spontaan de Triomfmars uit Aïda aanheffen.
Dat doe ik dan dus maar.