De Koude Kalkoen

Bert van Slooten

Internationale bende rooft neushoornhoorn

door Reageer

Net wanneer ik denk dat het Radio 1 Journaal vandaag Radio 1 echt heeft omgetoverd tot de nationale sport (nl voetbal) en een ietsje nieuws-zender sluit Bert van Slooten af met de hoorn van de witte neushoorn die is gestolen uit het Natuurhistorisch Museum in Rotterdam.
De hoorn, vertelt Kees Moeliker van het museum, is veel geld waard.
“Wat kan je ermee doen dan?” wil Bert van Slooten weten. Middelen maken die kanker genezen en die seksueel stimulerend werken. Wat, zegt Moeiliker, “onzin natuurlijk” is maar ja: internationale bende. Die ook al in Duitsland, Frankrijk, Portugal en Italië toesloeg.

Gisteravond om half elf ramden de boeven met een grote voorhamer de deur eruit, trokken de neushoornkop van de muur en ontdeden die van de hoorn. “Kwestie van minuten.”
Waarna de kop naar beneden viel en een gaatje sloeg in het parket. Wat nog reuze meeviel want (Moeliker:) “Er hadden ook nog een giraffenskelet en een opgezette tijger vermorzeld kunnen worden.”

Hebben ze beelden? Ja. Maar: schimmen.
Komt de hoorn nog terug?
“Ik vrees,” zegt een boos klinkende Moeiliker, “dat we er nooit meer wat van horen.”

Bert van Slootens wens voor “een mooie dag” klinkt nu wat gratuit.

Virtueel experimenteren met herinneringen

door Reageer

Leuk, die Berlijnse muur, maar Bert van Slooten wil dat de vriendelijke meneer die erover vertelt nú z’n mond houdt want: we hebben nog een (laatste) onderwerp.

Aan de lijn is Willem-Paul Brinkman van de TU Delft. Over een experiment met virtual reality en slachtoffers van seksueel misbruik. De patiënt krijgt een pakket op de computer, vertelt hij. Zo gaat hij terug in de tijd. Stukken dagboek schrijven. Foto’s erbij plaatsen. Virtuele wereld. Slaapkamer nabouwen.

“Waar komt het idee vandaan” vraagt Bert van Slooten. Uit Amerika, waar ze met oorlogsveteranen dit al langer doen. Stapje voor stapje herinneringen terugbrengen.
Is het getest, wil de presentator weten. Op mensen die nergens last van hebben en op 1 Joegoslaviëveteraan – met twee sessies. Daarna hebben ze het voorgelegd aan deskundigen in de hele wereld.

Ook geprobeerd op een slachtoffer van een seksueel delikt? Nee.
BvSl: “Hoe weet u dan zeker dat het wérkt?”
Als ze dat zeker wisten hoefden ze geen experiment te doen, reageert Brinkman fijntjes.
BvSl: “Ik snap hoe het ongeveer werkt en wens u succes.”

Ik snap nav dit gesprekje niet hoe het werkt (ook niet ‘ongeveer’).
Dit artikeltje maakt me iets wijzer maar hoe het nou in de praktijk gaat met het bouwen en de stapjes en: waar is de therapeut. Kijkt die mee? Neemt die na een week de stukjes dagboek en het bouwsel door? Alle fasen ervan? Ook wat weer is afgebroken?

Schat je tegenstander goed in

door Reageer

Op de boot reist de voorzitter van de Strategobond, Lenno Veerman, naar Engeland waar het wereldkampioenschap wordt gehouden. Hij is er bijna, roept een vrouwenstem luid om.
Bert van Slooten speelt wel eens stratego met zijn kinderen, deelt hij met ons.
En: hij verliest dan *altijd*.
Zou hij wat tips kunnen krijgen?

Les 1: schat je tegenstander goed in
Is het een beginner? Zet dan je vlag tussen bommen want die beginner laat er dan vast een hoge militair op lopen en boem!
Speel je tegen een ervaren kracht?
Dan moet de vlag juist *niet* tussen bommen maar “op een verrassende plek”.
Maar: “wel op de achterste twee rijen” net als de maarschalk en de generaal want die “moet je niet te snel laten zien”.

Ik ben reuze benieuwd of de presentator met deze kennis vanavond wel een kleine Van Slooten lachend van het strategobord mept.

Happy Feet misschien toch niet zo gelukkig

door Reageer

Hoewel erkend super softie mbt dieren vind ik dat afgezet tegen het deze week zo duidelijk naar voren gebrachte grote leed in de bio- en reli-industrie de tegenslag voor pinguïn Happy Feet behoorlijk sneu is. Érg sneu. Maar het gaat wel om 1 individueel dier. Dat z’n extra aandacht dankt aan z’n extreme aaibaarheidsfactor.

Bert van Slooten maakt er in gesprek met Artis-verzorger Job van Tol nog een aardig gesprekje over. We duiken in de ingewanden van deze Keizerspinguïn. Zand in de darmen is dodelijk daarom moet geopereerd nu het nog in de krop zit.
Hoe hij in Nieuw-Zeeland komt? ‘Verkeerde afslag genomen’ lijkt waarschijnlijk. Grote golf en toen “een foutje gemaakt”.
Overleven in Nieuw-Zeeland is geen optie (te warm). Teruggebracht worden naar Antartica evenmin (is blootgesteld aan exotische ziekten). Dus: tzt in zee gezet en dan hopen dat-ie terugzwemt.

BvSl: “Heeft-ie iets gps-achtigs in zijn systeem?”
Nee. Maar met een “hongergevoel” kiest hij misschien richting Zuidpool.
Van Tol: “Als het een pinguïn is met karakter en doorzettingsvermogen.”
Toch nog een beetje een feel good onderwerp op deze manier.

Tot ik op twitter de reactie lees van deskundige Kees Moeliker: “De pinguïn die in Nieuw-Zeeland aanspoelde, zal Antartica nooit meer zien. Terug laten zwemmen is zinloos.”
Ah – shit!