De Koude Kalkoen

Marc-Robin Visscher

Het familigeheim van de Visschertjes

door Reageer

Er is mist, dichte mist, dikke mist, *soep* (zegt Marcel Oosten).
Vliegtuigen vliegen niet of met vertraging, files staan er tot wel 500 km (maar weinig ongelukken) en tegen half tien wordt de mist iets minder.

“Lieve luisteraars, ik ga u leiden door die mist” belooft ons Marc-Robin Visscher. Hij is bij de ANWB in Den Haag en ontdekt de hokjes waar de ANWB-lezers hun werk doen. Een per zender. Voor Radio 1 vandaag John Sahoka.
“Zet u nou een speciale toon op als het slecht weer is” vraagt de Filiaalhouder.
Het antwoord is nee.

Wijnand Zwaan komt voorbij en Arnoud Broekhuis (“ik help vaak bij ellende”) en René Passet die vandaag BNR en Radio 3 doet. Daar doet-ie het anders dan bij Radio 1. Met Giel bijvoorbeeld. Dat is “meegeinen” of zei hij nou “meegeilen” in elk geval pakt Marc-Robin Visscher het op alsóf hij dat zei en vraagt Passet het voor te doen maar: “het is geen kunstje”.

De Filiaalhouder deelt met ons het familiegeheim waardoor hij zelf “zo’n rustig, uitgebalanceerd persoon” is geworden. “De Visschertjes zeggen: doe maar kalm an.”
Dat bezweert hij ons ook: geen stress, niet te hard rijden.

Een weinig ‘urgent’, gezellig kabbelend Filiaal.
Met Marc-Robin Visscher doend wat hij het beste doet: geiten over niks.

Mooi radiowerk en bikkelen

door Reageer

Ik denk wel eens: wat lijkt me leuk radiowerk en wat niet.

Het Filiaal lijkt me leuk.
Ok, je moet om 4 uur je bed uit en soms nóg eerder (of in een naar hotel in een uithoek van het land overnachten) maar dan is het 5-7x tussen 6.15 uur en 9.30 uur knallen, stukkie schrijven voor de site, op huis aan, middagdut.
En dan mooi boek lezen, mooi boek schrijven, body builden in de sportschool, bejaarden voorlezen of wat je anders maar behaagt.

Vandaag houdt Marc-Robin Visscher Filiaal.
Knus babbelen met types die willen trouwen op 11-11-11 en dan naar Maastricht waar de aftrap voor carnaval is. De Filiaalhouder doet of-ie het dolletjes vindt en direct gaat feesten.

Mijn favoriete Filiaalhouder Joris van de Kerkhof (ook: favoriete verslaggever 2010) heeft als opdracht: wachten tot het lijk van Farida Zargar is gevonden.
Zodat hij voor dag en dauw paraat staat en om even na achten kan melden dat hij niets ziet omdat er auto’s voor staan. Maar, gevoelig voor natuur en dieren als hij is, valt hem wel op dat twee herten over de rood-witte afzetlinten springen.

Om half tien: nog steeds niks. Behalve een witte auto en een rode auto etc. Aan een watertje.
Oplettend natuurlijk maar wijzer worden we niet.

Om kwart voor vijf: een lijk is gevonden. Vermoedelijk: hét lijk.
Want er ontbreekt een voet aan en in de schuur van de verdachte is een voet gevonden,
“Aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid” durft Joris van de Kerkhof te noemen als: dit is het lijk van Farida.

Dat was dus zeker 10 uur werk (ik mag hopen dat overuren worden betaald) en dan een berichtje dat de NOS ook van het ANP had kunnen halen.
Wat een rotklus.

Gelukkig volgende week weer Filiaal.
Gelukkig voor Joris van de Kerkhof – hoop ik.
Gelukkig voor de luisteraar in elk geval.

Optimale of maximale zorg

door Reageer

Eerste Hulp-arts Harm van de Pas van het Elisabethziekenhuis in Tilburg krabt op het hoofd bij de vraag welk advies hij minister Schippers geeft (het wordt: “wijsheid”).
Hij weet ook niet waarom in Nederland pas sinds een paar jaar ervaren artsen op de spoedeisende hulp werken. Terwijl startende artsen de neiging hebben “zekerheid te kopen door meer aanvullende diagnostiek te doen”.

One Stop Shop
Bij Oogheelkunde (waar we niet moeten zijn voor een bril maar wél als onze ogen rood zijn en branden) wil men *lief* zijn en biedt men een One Stop Shop (alles achter elkaar, niet terugkomen).
Joris van de Kerkhof hoeft zich van Lara Rense niet te laten laseren: “Ik vind dat brilletje hartstikke leuk staan bij je.”

Optimale geneeskunde
Meest prikkelende prater blijkt Bart Berden van de Raad van Bestuur van het ziekenhuis. Hij begint over “inzicht in de kosten en wat het oplevert”. Dat zou de patiënt moeten krijgen.
Het blijkt neer te komen op goed nadenken of je een oudere nog wel laat behandelen voor kanker. Omdat er “verschil is tussen optimale en maximale geneeskunde”.

Familielid
Berden: “Soms zie je dat zover wordt doorbehandelt dat de patiënt niet meer aan afscheid nemen toekomt.”
Joris van de Kerkhof wordt helemaal enthousiast.
Hij heeft zo’n familielid, vertelt hij. Die zal hij naar dit ziekenhuis toesturen.

Sterfbed
Minister Schippers (in gesprek met de presentatoren) zit op dezelfde lijn.
“Hele dure medicijnen als verlenging van het sterfbed” ziet ze niet zitten.
Lara Rense: “Maar als de patiënt er om vraagt? En de familie ook?”
Schippers: “Als het voor de kwaliteit van leven geen zin heeft, moet je nee verkopen.”

Kwaliteit
En daar, signaleert de Filiaalhouder tenslotte, zit natuurlijk de kneep.
Want wat is ‘kwaliteit van leven’ en wie bepaalt dat.

Boeiende vragen in een mooi Filiaal.
Met als aangename verrassing Joris van de Kerkhof (goed bij stem) zomaar midden in een Marc-Robin Visscher-weekje.

‘Enge’ beesten sterven in 12 dagen een gruwelijke dood

door Reageer

Marc-Robin Visscher begint sterk.

Dan bezoekt hij de rattenvanger van Leersum die 18 jaar in het vak zit en (evenals later de deskundigen van ‘Wageningen’) benadrukt dat je ratten moet wéren, niet per se doden.

Geen voedsel, geen schuilplaatsen bieden.
Als het toch mis gaat is er gif (waarvoor de rat resistent kan worden). Bovendien lijdt de rat die ervan eet 12 dagen voordat hij sterft.
Als ik het goed begrijp duurt het zo lang omdat andere ratten anders doorhebben dat het foute boel is zodat die er *niet* van eten.

Een ethisch probleem vindt dr. Meerburg. Want de proefdierrat, daar moeten ze juist lief voor zijn.

Een alternatief is de klem. Pats! Doet die. Alleen is dat ‘pats’ niet altijd op de nek maar ook wel eens op de staart of een pootje.
“Zet de klem vast” adviseert daarom de rattenvanger. “Dan loopt-ie er niet mee weg.”

Voor de echte softies onder ons heb je ook nog de diervriendelijke val zodat we de rat elders kunnen loslaten. Niet de bedoeling, mompelt vanger Berends. Op een toon van: maar ja, die mensen heb je nou eenmaal.

“Enge beesten” vindt Lara Rense het. Iemand op twitter vraagt: verspreiden ze ziektes? De ziekte van Weil. Als je zwemt in water waarin ratten plassen.
Verder valt het mee.

Een ‘best leuk’ Filiaal waarin Marc-Robin Visscher ook weinig tijd kreeg om leuke puntjes te maken. Misschien had hij toch beter ‘Mauro’ kunnen doen.

Schrijnend

door Reageer

Het is maar goed dat het Filiaal niet over Mauro gaat, opent Marc-Robin Visscher: “Anders sta ik niet voor mezelf in.”

Nee, het gaat over de bruine rat. Die over straat loopt. En in winkels de zakken rijst aanknaagt.
Waarover staatssecretaris Atsma zich zorgen maakt.

MRV: “Kennelijk is deze zaak voor het CDA wel schrijnend genoeg.”

Way to go, Marc-Robin, way to go.