Niels de Jager maakt een reportage over een Amsterdamse jongen met Turkse ouders die toen hij uit de kast kwam werd meegenomen naar Istanboel om hem te genezen.
Wanneer de jongen vertelt “ik dacht ik trek het niet meer” zegt Ghislaine Plag: “we onderbreken de reportage even voor een spookrijder”.
Op de N15.
Waarna Tom Jones zingt over een Sex bomb (“baby you can turn me on”).
Jurgen van den Berg kondigt de plaat af en: “We moesten die reportage over die homo’s…”
Ghislaine Plag: “Turkse jongens…”
JvdB: “Turkse jongens…”
GP: “Turkse jongen die terug moest naar Turkije omdat hij uit de kast was gekomen…”
JvdB: “en Marokkaanse jongens… maar die dus homo zijn… die reportage moesten we even onderbreken voor een spookrijder maar er moest nog een minuutje komen en dat kunt u terugluisteren via de site.
Gewoon.
Via radio1.nl is de hele reportage terug te luisteren.”
GP: “Gaan we de nationale nieuwsquiz spelen!”
Onderbreken voor een spookrijder begrijp ik.
De luisteraars voor de reportage verwijzen naar de site (“gewoon”) omdat er een plaatje moest worden gedraaid – daar kan ik dus *niet* bij.
Absurd voorbeeld van hoe een toch al twijfelachtig middel (“zo nu en dan een plaatje om verslapping van aandacht te voorkomen”) zijn doel voorbij schiet. Zeker als het een plaatje met die tekst is, na zo’n onderwerp en uitspraak.
Ik wist echt niet wat ik hoorde.
Ik vermoed dat dat plaatje per ongeluk werd ingestart na de spookrijder.
Maar de manier waarop Jurgen en Ghislaine (en mn Jurgen) het probeerden recht te breien was echt genant.
Heel vervelend ook voor Niels de Jager.
En ronduit beledigend voor die Turkse jongen die bereid was zijn hele hebben en houden op de radio te gooien.
Zou zich goed lenen als onderwerp voor het mediaforum, zat ik me nog te bedenken, maar of ze zò zelfkritisch zijn….?
Ik denk: niet
Ik had je blog verwacht, ik stond perplex aan de afwas toen ik het aanhoorde.