Stilte voor de storm

Het weer is code oranje dus heeft de NOS kosten noch moeite noch verslaggevers gespaard om ons daarover te informeren.

Marc-Robin Visscher staat in zijn nieuwe jas in een bos in Den Haag waar bomen kúnnen omvallen (maar dat doen ze niet).
Dan naar de KNRM. Een medewerker lakoniek: “Tja, wind, hè?”

Edwin van den Berg zit op Terschelling waar géén paniek is en de veerboot vaart.
Eigenlijk vindt hij het “wel lekker” met de wind op een Waddeneiland.
Kees van Dam staat op het strand van Hoek van Holland en kan er niet meer van maken dan “het valt wel mee”.

Joris van de Kerkhof mag op station Den Bosch peilen of de treinen vertraagd zijn (ja) en of de reizigers boos zijn (nee).
Anders dan Marcel Oosten veronderstelt tocht het niet op het perron maar (gelukkig) onderweg er naartoe zag hij een paar afgevallen takken.

Arjen van der Horst dan. In Brighton is een jongen verdronken.
Huishoudens zitten zonder stroom.
Maar de storm is er al aan het luwen.

Om zeven uur wordt het weer hier zelfs code rood.
Wat gaat Schiphol nu doen? Niet meer dan Schiphol al deed (vluchten schrappen en vertragen).
En de Spoorwegen? Hetzelfde (treinen uit het schema halen).
Wel zijn er even ietsje meer files.

Is er dan echt niks aan de hand?
Natuurlijk wel.
Vraag het maar aan Marco Verhoef die zijn finest hour heeft, hollend tussen de radio en de tv.
Dit is letterlijk “de stilte voor de storm”, weet hij.
Aan het eind van de ochtend zou windkracht 11 hem niets verbazen.

Én, belooft Anouk Tijssen ons in het mediaoverzicht: in de avondspits vinden véél ongelukken plaats.
Dat komt dan niet door het weer maar door het donker van de wintertijd.
Ben benieuwd hoeveel verslaggevers de NOS in de hoop dáárop zal doen uitrukken.