In de verte een onduidelijk geluid van ‘rommel’.
De stem van Joris van de Kerkhof: “Het centrum van Ankara wordt schoongeveegd.”
Naast de verslaggeving en duiding door Bram Vermeulen uit Istanboel maakt Joris van de Kerhof nu reportages uit de Turkse hoofdstad.
Hij heeft buitenlandredacteur Gulsah Ercetin meegenomen, omdat niet elke Turk goed Engels spreekt.
Eerst eens vragen aan de veegploeg wat die ervan vindt.
Gulsah Ercetin: “We zijn vroeg begonnen vanwege gisteren en de regering moet gewoon weg, zegt-ie.”
“Het is een regering die het volk probeert te verdelen, zegt-ie.”
En net wanneer ik denk: hou eens op met dat ‘zegt-ie’ doorbreekt Joris van de Kerkhof het verhaaltje met “was-ie er zelf bij gisteren, en ruimt-ie nu zijn eigen rotzooi op?”
Dat blijkt inderdaad het geval en heeft natuurlijk iets bizars.
De veger wordt verlaten en na een kleine kuch beschrijft de verslaggever “op een kruising politieagenten met helmen op de grond” en t-shirt-verkopers en een “een vrouw met een hoofddoekje graait erin”.
Opgewonden stemgeluid.
“Ik ben absoluut niet tevreden. Ik veroordeel degenen die dit hebben gedaan. Zegt ze.”
JvdK: “En wat ziet u dan dat er gebeurd is?”
“Mevrouw zegt: ik zie helemaal geen goeie dingen. Ik heb ook geen positieve gedachtes over deze mensen. En als ik ze te pakken krijg zou ik ze zelfs wurgen.
Zegt ze.”
Waarop de verslaggever een leuke draai maakt naar de prijs van het t-shirt (€ 17.95 maar slechts 5 turkse lires waard) en dan gaan we allemaal hárder kuchen.
“De geur van gisteravond” dringt zich op: traangas, rook en teer.
Kuch! Kuch!
JvdK met wat verstikte stem: “Zo, dat blijft een paar uur hangen, zeg.”
Meneer-met-petje verkoopt monddoekjes.
Goedkoop. En soms vraagt hij niet eens geld.
JvdK: “Want u steunt de acties?”
“Natuurlijk, zegt-ie” en het geroezemoes met een turkse stem sterft weg.
Amper drie minuten perfecte reportage met informatie en mensen en sfeer.
Nu nog de vertaalster dat ‘zegt-ie’ afleren en ik zou werkelijk niet weten hoe het beter kan.
Geef een reactie