Justin! Justin! Justin!

“Justin! Justin! Justin! Justin! Justin! Justin!”

Joris van de Kerkhof is de verslaggever die mag meebeleven hoe 250 meisjes (‘girls only’) in de bioscoop in Tilburg de film ‘Never say Never’ over het Leven van het kindsterretje ervaren.
Enthousiaste jonge meisjes willen best zwijmelen dat ze Justin Bieber zooooo leuk vinden en waaróm dan wordt niet duidelijk maar dat heb je vaker met een crush – die voel je of je voelt ‘m niet.

De verslaggever vertelt dat zijn twee zonen “in die leeftijd” Bieber “niet zien zitten” en voert twee verder niet met naam genoemde DJ’s met puberstemmen op die hem ook “niet zien zitten” omdat hij “meer voor meisjes is” en “de muziek is niet leuk en hij is zelf een beetje raar en popi jopi en vindt zichzelf heel goed”.
Zouden die DJ’s en die zonen dezelfden zijn, denk ik even. Maar dat zou wel erg gemakzuchtig zijn.

Joris van de Kerkhof probeert van de meisjes te horen wát Justin Bieber nou zo leuk maakt. “Het klinkt een beetje ouwelullig” leidt hij in, “maar die broek – die hoort zo laag te hangen?”
Ja. En dat haar hoort ook voor z’n ogen.

Na het zien van de film met het levensverhaal van deze amper 17-jarige knul blijkt ook de verslaggever ontroerd.
“Pas maar op, Joris” zegt dan Bert van Slooten. “Voor je het weet ga jij je broek ook wat lager dragen” en als die sputtert: “Nee, nu ga je dicht.”

Eerder vroeg de presentator zich af wat JB heeft dat hij en Joris van de Kerkhof *niet* hebben om er meteen achteraan te twitteren:

Ik zou zeggen: oordeel zelf (en klik op de foto’s als je de mannen dieper in de ogen wil kijken).