Sven Kockelmann (ook weer terug) introduceert Prem.
Die vertelt dat hij het gaat hebben over roken en zegt dan:
“En wat ben ik blij dat ik in het nieuwe jaar een vróuw kan aankondigen!
Liselot Thomas met het NOS Journaal.”
Heel fijn, ja.
Alleen een beetje jammer dat de vrouw geen Liselot Thomas maar Liselot Thomassen heet.
“Mijn dieptepunt is als ik Prem hoor en zie.”
Aan de telefoon mevrouw Blezer uit Maastricht.
“U laat mensen niet uitpraten, u bent beledigend en dat is niet netjes.”
“Ik ben 80, ik heb geen PC, daar doe ik niet meer aan, anders had ik allang een email gestuurd.”
“U moet niet zo brutaal zijn tegen de mensen, u bent verbaal heel sterk en dat zijn anderen vaak niet.”
Prem sputtert.
“Ik ben gevraagd om de luistercijfers op Radio 1 omhoog te trekken.”
Wat geweldig is gelukt.
“Maar vast niet alleen door Prem,” zegt mevrouw.
Wat ze dan wel leuk vindt? Standpunt.nl.
Prem: “Als er iemand afkapt is het Jurgen van den Berg!”
“Maar die is niet zo brutaal.”
Prem: “Jurgen is wel liever dan ik maar ik zie er aantrekkelijker uit dan Jurgen.”
Kan wezen, mevrouw weet niet hoe Jurgen eruit ziet en so what (straalt ze uit).
Jurgen? “Ik vind dat mevrouw Blezer helemaal gelijk heeft,” lacht de leuke presentator van Lunch! die net is binnengekomen.
Wat een geweldige vrouw, die mevrouw Blezer.
Zij is mijn hoogtepunt van deze uitzending.
Prem mag op Radio 1 ook meedoen.
Aan hem kunnen mensen hun persoonlijke belevenissen kwijt.
Dus belt een vrouw dat het een rotjaar was want haar man is na 47 jaar huwelijk (+3 jaar verkering) opgestapt. Ze dénkt steeds ‘komop’ en ze gaat met vriendinnen naar Amsterdam om de zinnen te verzetten maar ze moet alsmaar huilen en gaat binnenkort naar de dokter voor pilletjes.
Dat (gesprek) duurt te lang, zegt Prem: belster Carla, kom er maar in. Belster Carla is het type ‘mijn (on)geluk staat en valt met wereldleed’ waartegen de andere belster natuurlijk schril afsteekt.
Die zegt dus wanneer ze weer aan het woord komt dat ze de Palestijnen (etc) óók heel erg vindt, maar ze is zo verdrietig.
En wát adviseert Prem Radhakishun? “Neem een jonge minnaar.” Nee, zegt de vrouw. Zo is ze niet, dat wil ze niet. Maar mevrouw! Houdt Prem vol. Dat is *emancipatie*. Als oude vrouw een ‘jong ding’ nemen.
Een ganse eeuw strijden voor vrouwenrechten, twee feministische golven – allemaal down the drain.
Premtime kan ik meestal waarderen.
Af en toe zeikt en dramt Prem op een manier die niet meer leuk is, maar vaak verrast zijn open aanpak en ja: zijn charme.
Vanochtend presenteert Ebru Umar. Het gaat over bont. Dat weer in is. Mn bij jongeren.
Ze heeft wat meisjes te gast. Met bontkragen. Van vos, denken ze zelf. Van wasbeerhond, vermoedt de vrouw van Bont voor Dieren (door Umar aangekondigd als ‘Bont *tegen* Dieren’). Gemarteld in China. Nou ja, dat is dan wel zielig, lacht zo’n meisje. Maar nu is het dier toch al dood, dus nou ja.
Aan de telefoon een man die bont verhandelt en ons probeert wijs te maken dat nertsen cs niks liever willen dan in een kooitje gefokt te worden tot de lijfjes groot genoeg zijn om te worden gevild. Hij protesteert: de Bont-voor-Dieren-vrouw zou meer spreektijd krijgen. Wat mogelijk is (ik heb niet getimed) maar natuurlijk had hij wel álle andere sprekers aan zijn zijde. Niet alleen de meisjes, ook de presentatrice.
Ebru Umar, vertelt ze, heeft thuis ook bont in de kast. Expres niet aangetrokken want dan zou de dierenrechtenactiviste haar vast te lijf zijn gegaan en dan had zij zeker teruggeslagen. Wat een rare verdachtmaking.
Dan een belster. Die tegen bont is. Om wat de dieren wordt aangedaan. Máár, zegt Umar: eet zij wel vlees?! Biovlees, antwoordt de vrouw. En: draagt ze leren schoenen? De belster sputtert dat het er niets mee te maken heeft. Dus (!) constateert Umar opnieuw: zij eet wel vlees! Biovlees, herhaalt de vrouw en óf de presentatrice weet niet wat dat is óf ze walst er met opzet overheen.
Ik wil niet direct zeggen dat Ebru Umar een naar mens is, maar in deze uitzending gedroeg ze zich wel als zodanig.