De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Pas op voor witte paarden

door Reageer

Het is over en uit met voetbal (niet) kijken met zwerfkatten voerende vrouwen en zeilen en schoenen kopen is er ook niet meer bij.

Joris van de Kerkhof is bij een toespraak van de leider (JvdK: “de Grote Leider”) van de linkse partij Syriza.
Geroezemoes, muziek en daar komt hij Alexis Tspiras het podium op: sportief uiterlijk, armen in de lucht.
Aan de zijkant van het podium een tekst: Samen kunnen we ze tegenhouden.

Waarna de verslaggever de retoriek de retoriek laat en ons doet meeluisteren met zijn eerder opgenomen gesprek met de nummer 9 op de kandidatenlijst.
De econoom Tsakalotos.
In prachtig Brits legt die uit dat we niet moeten bezuinigen want dan krijg je dezelfde situatie als de jaren dertig wat tot de opkomst van de nazi’s heeft geleid.
“If you’re fearful of the future, you’re vulnerable to many white horses.”
Die uitdrukking kende ik niet, mooi vind ik hem wel.

Europa is bang voor Syriza. Bang dat ze niet meedoen met de eerder gemaakte afspraken.
Syriza is wel pro Europa, zegt Tsakalotos.
Alleen: het kan socialer, rechtvaardiger en democratischer.

Zelf zou hij als minister, samenwerkend met de kleine linkse partijen, zich eerst bezig houden met de armen: “Bring some relief to poor people.” Omdat er anders angst is. “And despair and fear are bad advocates for stabilisation.”

Joris van de Kerkhof gaat terug naar de toespraak van de Leider.
Enthousiast publiek. Applaus. Terugzwaaien.
En de belofte dat na maandag alles anders zal zijn.

Ik hoop dat het waar is.
Want anders komen die white horses en daarop zit blijkbaar geen prins die je wil wakker kussen (en dan trouwen) maar een ongelooflijke creep.

Foto: Joris van de Kerkhof

Zonder zeebenen op Poros

door Reageer

Joris (“ik heb geen zeebenen”) van de Kerkhof heeft Athene en het voetbalverdriet verruild voor eiland Poros met een strakblauwe lucht en bijna veertig graden.

In de ochtenduitzending van het Radio 1 Journaal laat hij ons kennis maken met de Belgische Cécile Geeurickx en haar Engels-Griekse man Richard Kouvaras.
Ze verhuren zeilboten. Maar door de stemmingmakerij in de media die doen alsof Griekenland vol gespuis en terroristen zit, blijven de toeristen weg.
Terwijl die juist nu zo welkom zijn dus met open armen zouden worden ontvangen en nog eens voor een spotprijs ook.

De vrouw klinkt bitter.
Ik snap haar wel. Net als ik die vrouw snap die af en toe bij DIDD vertelt over haar hotel met haar Griekse man en de nare media en de nare wegblijvende gasten.
Maar bitterheid neemt iemand niet voor je in.

Sympathiek klinkt Mia Blaauw, Nederlandse schoenenverkoopster op Poros.
Hoe de zaken gaan? Gaat wel. Concreet? De laatste maanden 50% minder.
Nou… doet Joris van de Kerkhof, 50 procent?!
Ach, reageert Mia Blaauw, je hebt ook winkels die dicht gaan. Dus dan valt het nog mee.
Bovendien: ze is eigenaar van het pand, hoeft geen huur te betalen.
Dat scheelt.

De vrouw werkt sinds 1972 in Griekenland.
Ook zij wijst naar de media die vooral aandacht geven aan de rellen op dat ene plein in Athene.
Terwijl het op de eilanden “veilig en gezellig is” en: “De mensen zijn aardig.”
‘De mensen’? Ze voelt zich niet Grieks? Nee. “Ik ben hier een gast.”
En de Grieken?
“Ze bedoelen het goed maar ergens onderweg gaat het een andere richting uit.” Of: ze kunnen niet organiseren.

Joris van de Kerkhof kijkt nog eens rond in de winkel.
Maat 45? Daar heeft Mia Blaauw niet zoveel van want Grieken hebben kleine voeten. Maar, zegt ze handig, ze kan altijd bestellen.
JvdK: “Dan moet ik weer terugkomen.”
Leuk toch? MB: “Mooi weer, lekker zeilen, lekker zee…”
En een leuke verkoopster.

Foto: Joris van de Kerkhof

Blijven lachen na de nederlaag

door Reageer

Vanavond is dé wedstrijd en morgen gaan we uithuilen.
Of niet.
Maar vrouwen, hoor ik in het Radio 1 Journaal, zijn somberder over de uitslag dan mannen en ik ben een vrouw en sowieso niet zo’n positief denkend typje.

Voor Griekenland is het uur U gisteravond al.
Joris van de Kerkhof woont de wedstrijd bij in café Happening in Athene. Hij kruipt niet bij de veertig mannen dichtbij de tv maar drinkt een kopje thee met drie vrouwen die achterin de zaak met de rug naar het toestel zitten.
Zó ver achterin dat we de mannen niet eens in de verte horen juichen, roepen of kreunen.

De vrouwen beschrijft de verslaggever als ‘zwijgzaam’ (1) ‘ietwat gezet'(2) en ‘Eleni'(3). Snelle portretjes. Eleni (60) met een pensioen dat in enkele jaren met een derde is verminderd. Maria (53) baan kwijt als styliste, nu wonend bij haar moeder, met haar levend van moeders pensioen.

Eleni leest een boek, Maria doet een kruiswoordpuzzel (wordt ze rustig van), ze wuiven zich koelte toe met waaiers en delen meegebracht eten uit aan de zwerfkatten.
Jammer dat het Griekse elftal verliest maar ze moeten (Maria:)”blijven lachen”.

Vanavond zitten ze er weer en zullen ze voor Nederland zijn.
Maar eigenlijk vooral: tegen Duitsland.
Want, zegt Maria (JvdK: “met een grote glimlach”): “De hele wereld is tegen Duitsland.”

Fijne reportage via de ‘ogen’ van de vrouwen.
Met op de NOS-site ook nog een fijn geschreven portret.

Een bevrijding of een achterlijk rechtssysteem

door 5 Reacties

Feiten.
Er zijn moslims niet niet alleen een burgerlijk maar ook een religieus huwelijk sluiten.
Als de man niet tekent voor ontbinding van dat huwelijk blijft de vrouw voor de islam getrouwd.
Sommige vrouwen wenden zich tot de Shariaraad in Londen wanneer hun man niet meewerkt (of onvindbaar is).

Meningen.
Saoed Khadjé (in Nederland o.a. scheidingsbemiddelaar en lid van de Londense raad): wie onrecht wordt aangedaan (i.c. vrouwen) moet je helpen door dat huwelijk te ontbinden.
“De uitspraak van de Shariaraad kan een bevrijding zijn.”
Hij is het eens met Haitham Al-Haddad (van de Londense raad) dat het een goed idee zou zijn als Nederland een eigen Shariaraad kreeg.

Kadija Arib (PvdA): de Sharia staat haaks op onze rechtsorde, als je dit toestaat krijg je een parallelle samenleving.

Maurits Berger (islamoloog): Sharia = ‘regels van de islam’ en: “Binnen de gelovige moslimgemeenschap bestaat de behoefte een islamitisch huwelijk conform de islam te ontbinden.”
Inderdaad: de positie van de vrouw binnen de islam is achtergesteld. “Maar als ze conform de islam willen trouwen en scheiden, dan zit je daar mee.”

Arib: “Je moet een rechtssysteem dat *achterlijk* is niet in Nederland introduceren.”
Berger wil nog wat zeggen maar de tijd is om.

Conclusie? Ik zou het werkelijk niet weten.

Geen kolenkachel in de Randstad

door Reageer

Hij kan het nog en hij doet het nog – vroeg opstaan.
Joris van de Kerkhof brengt ons in herinnering hoe hij tot december onze favoriete Filiaalhouder was.
Hoe hij opstond en (lichte kraak) liep over “oud hout” en (pruttel) “thee zette” dan (stap-stap) naar beneden ging en (zeer lichte kraak) “deur open” waarna (straatgeluid) “de vogeltjes buiten” .
Dat laatste was denk ik bij wijze van spreken want ik hoor geen vogeltjes maar misschien waren ze er wel maar in de verte.

Het is de aanloop naar een gesprek met Arnoud Traa, initiatiefnemer van Geluid van Nederland. Een verzameling geluidfragmenten van hoe Nederland vroeger klonk en nu nog klinkt.
We luisteren naar de ‘kleine lier’ van de Staatsmijn Emma. En naar de kolen die worden gestort in de kolenkachel.
“Een verdwenen geluid – althans je hoort het niet meer in de Randstad” zegt Traa over die kachel.
“Ook niet buiten de Randstad,” lacht de ex-Filiaalhouder over de wereldvreemdheid van de Randstedeling.

Met welk geluid had Joris van de Kerkhof (“ik kom uit Den Bosch”) Traa een plezier kunnen doen?
“Carnavalsgeluiden” zegt die waarbij me opnieuw opvalt hoe stereotiep hij tegen de buitengewesten aankijkt.
Of anders “iets van dat grote plein dat jullie hebben”.
Kijkend op de site valt me op dat de keuze tot nu toe zich toespitst op het geluid van de St. Jan en dan bij voorkeur “de doodsklok bij de uitvaart van een bisschop”.

We sluiten af met munten in een telefooncel.
En wat hoor je dan?
We luisteren gespannen.
“Twee maal de wektoon.”

Het is dat ik begin te lijken op een haperende grammofoonplaat (ken je dat geluid nog?) anders zou ik zeggen dat ik er een kleine moord voor zou doen om Joris van de Kerkhof terug te krijgen als Filiaalhouder.