De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Een reportage die de radio op stil zet

door Reageer

Je hebt gewone radio en mooie radio en erg mooie radio (en ja, helaas ook saaie en irritante radio).
Heel zelden hoor je prachtige radio zoals vanochtend in de reportage van Joris van de Kerkhof over de liefde van een oud echtpaar.

Hij is 82 en zit in een verpleeghuis, zij is 73 en komt elke dag op bezoek.
Hij geeft haar een roos (“vindt ze altijd leuk”) en zij lacht: “Hij had hem ook aan de zuster kunnen geven.”
JvdK: “Had u hem liever aan de zuster gegeven.”
Meneer Lachmann: “Nee. Echt niet.”
De man klinkt broos.

Het is hard, het is eenzaam, zegt de vrouw.
En wanneer de verslaggever erop wijst dat zij zo vaak haar hand op zijn schouder legt: “Ik kan niet van hem afblijven.”

“Liefde bestaat dus echt” concludeert een zuster die erbij staat.
Ze wordt er “gelukkig” van als ze deze mensen ziet.

JvdK vraagt of er behoefte is aan seks, aan vrijen.
“Uiteraard” antwoordt de vrouw. Want het was vroeger erg fijn.
Nu is haar man half verlamd.
“Maar ik kan zijn hand vasthouden en mijn hoofd op zijn borst leggen en het is heerlijk dat dat nog kan.”

“En jij,” vraagt mevrouw Lachmann aan haar man. “Mis jij het ook, de seksualiteit?” Ja, zegt hij, maar volgens zijn vrouw heeft hij het gemakkelijker geaccepteerd dan zij.
“Maar ik blijf hem trouw. Want niemand kan tippen aan mijn Michel.”
Ze legt haar hand op zijn wang en ja, bevestigt de man, daarvan geniet hij.

“Er zijn van die reportages die de radio even op stil zetten,” kondigt Winfried Baijens af.
Bij Jan Publiek wijst hij nogmaals op deze prachtige radio.
Zelf hoor ik hem eerst in het programma en omdat ik er over wou schrijven beluister ik hem nog een keer.
Beide keren komt het verhaal hard binnen. Zo lief, zo pijnlijk ook.
Zoiets kan alleen Joris van de Kerkhof maken.

      

Een koele, kwetsbare pop diva

door Reageer

2017! Dondert een mannenstem.
Dat blijkt het jaar te zijn waarin de popmuziek geweldig was.
Dus worden er Edisons uitgereikt.
Zingende vrouw: “Waar is toch die gozerd, die mij had veroverd…”
Dit is pop? Het is inderdaad pop, roept de man: “Lieve mensen, Roxeanne Hazes!”
Daarvóór zijn ook al een hoop Edisons uitgereikt en dat is logisch vindt stalmeester Eric Corton want in de ‘charts’ zie je terug dat Nederlandse artiesten het goed doen.
Maar “het is mooi dat er een Hazes wint” in de nieuwe categorie Nederlandstalig die álles kan zijn (van volksmuziek tot kleinkunst).
Vindt Corton.

Joris van de Kerkhof vindt dat óók want na een reportage waarin de andere winnaars ook aan bot komen, zoomt hij in een extra bijdrage in op Roxeanne Hazes.
Het juryrapport: “Melancholisch, creatief en eigenzinnig, een overtuigende lage fluisterstem.
Zij vindt zichzelf opnieuw uit, een koele, kwetsbare pop diva. Huize Hazes heeft er een nieuwe Hele Grote Ster bij!”

Nog een fragment uit het wonderschone oeuvre van de Ster die ons dan onthult dat ze geen speech heeft voorbereid want ze had niet gedacht dat ze zou winnen.
Toch een paar mensen bedankt en er ook een paar vergeten maar die kan ze nu noemen in het gesprek met de verslaggever – zo komt het toch nog op de radio.
“Super euforisch en blij” is Roxeanne Hazes die dacht dat de prijs naar Bluf of Spinvis zou gaan – vandaar geen voorbereide speech.

De winnares gaat naar huis en Joris van de Kerkhof zet haar gezang nog even wat harder: “Ik was toch je meisje… Ik was toch je meisje..”
Wat een enorm talent.

Knorhof 2.0

door Reageer

“Weg met Straathof, weg met Straathof.”
“Nooit meer Knorhof, nooit meer Knorhof, nooit meer Knorhof.”
Voordat de raad van Maurik gaat vergaderen is er een wake van Animal Rights en Burning Souls.

De Jonge van de Partij voor de Dieren in raadsvergadering: “Iemand zoals Straathof die in Duitsland een beroepsverbod heeft gekregen om ooit nog varkens te houden, die willen wij toch niet in de gemeente Buren hebben. Kom op zeg.”
Gemeentebelangen vindt het “ingewikkeld’ omdat verschillende overheden erover gaan en een eigen rol hebben.
De PvdA is bang voor hoge claims en proceskosten als ze nu het bestemmingsplan al aanpassen om de megastal te voorkomen.

Andere partijen die een zwakke rug en slappe knieën hebben vinden het ook voorbarig om nu al ‘nee’ te zeggen tegen Straathof.
Hij heeft immers nog niet eens een verzoek ingediend.
Dame van de VVD noemt het naïef om megastallen te willen weren “als we wel met z’n allen ons stukje vlees willen”. “Met z’n allen?” vraagt De Jonge retorisch.
De zaal voelt zich ook niet aangesproken en laat dat luid horen.

D66 wil ‘praktisch zijn’ en denkt aan een Knorhof 2.0.
“Wie weet” oppert de vrouw, wil de ondernemer “zijn imago wel verbeteren”.
Hoongelach van de publieke tribune.

Aan het slot van de vergadering een waarschuwing: het parkeerterrein ligt in het donker en pas op!
Het kan daar glad zijn.
Je moet er inderdaad niet aan denken dat iemand een knie bezeert.
Hoeveel varkens zijn daar in juli ook weer levend verbrand?
O ja: 20.000.

Mooie reportage van Joris van de Kerkhof.

Hello Goodbye

door Reageer

Goed dierennieuws in het Radio 1 Journaal:
Hermien mag blijven dolen door de bossen waar ze elke nacht in dezelfde boerderij gaat eten.
Zodra het beter weer wordt, zal er een kudde koeien naast dat bos worden gezet waarbij Hermien zich waarschijnlijk zal aansluiten.
Dan gaat ze naar het Koeienrusthuis.

Ook interessant: orka’s kunnen praten.
Niet alleen met elkaar. Je kunt ze ook mensengeluiden leren.
En verdomd (bandje): “Hello hello bye-bye Amy… hello…”

De getalenteerde orka die ons toespreekt is 14 jaar en bivakkeert in een aquarium in Frankrijk.
Er is geen bewijs dat de orka (‘Wikie’) ook begrijpt wat ze zegt wanneer ze ons zo opgetogen op haar geluidjes ziet reageren.

Een ijzeren wil

door 1 Reactie

“U zit in een rolstoel, maar als u zou gaan staan, hoe groot bent u dan?”
Zo! Dat is een duidelijke binnenkomer. Het antwoord is nog duidelijker: 1.40 m denkt de vrouw, maar ze is helemaal schuin vergroeid dus dat is lastig te meten.
Joris van de Kerkhof is in gesprek met Rivka. Ze heeft de spierziekte SMA en had, zoals ze zelf zegt, al 27 jaar dood moeten zijn want mensen met SMA plegen niet ouder te worden dan twee jaar.
Reden voor het gesprek: (nieuwe) medicijnen zijn peperduur en de Zorgautoriteit zal hierover begin februari de minister adviseren.

Rivka is verkouden en moet geholpen worden met een beademingsballon die ze niet zelf kan bedienen. Zodat er zeker als ze verkouden is altijd iemand binnen een paar seconden in de buurt moet zijn.
JvdK: “Hallo ‘iemand’ en wie bent u?” Een vriendin (die om de vraag moet lachen).
Nare geluiden van de ballon en het uitademen.
Met rood hoofd.
Maar het is ‘rood hoofd’ of stikken in het slijm.

Wat vindt Rivka van het nieuwe medicijn en dat het zo duur is.
Daarover vindt ze niets, over de prijs. Behalve dat het moeilijk is, om dat over jezelf te moeten zeggen.
Of je het vele geld waard bent.
Ze realiseert zich ook dat ze niet echt béter kan worden, maar met het medicijn zou ze niet verder achteruit gaan.

“Ik geniet ontzettend van het leven, ik heb een hulphond, ik rijd over de boulevard in Katwijk.”
Joris van de Kerkhof stelt vast dat de vrouw “een ijzeren wil” heeft.
Ze beaamt het: “Wij SMA-ers zijn zeer positief en hebben een ijzeren wil.”

Mooi portret van een indrukwekkende vrouw.

[Update: ‘te duur‘.]