De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Nijlganzen met meer voorjaarsgevoel dan de Filiaalhouder

door 1 Reactie

Interactief zal het Filiaal vanochtend zijn.
Met “heb *jij* ze al, lentekriebels” daagt Lara Rense  de Filiaalhouder uit ook zélf  de eigen gevoelens met ons te delen. Na een ongemakkelijk(?) lachje steekt Joris van de Kerkhof van wal over dat hij gisteren “rode blosjes” had na een strandwandeling maar nu is hij in Drenthe en hier is geen strand. Eh.. juist, ja.

Hij is op bezoek bij boswachter André Donker die ons oproept hem ons voorjaarsgevoel te twitteren (waartoe Lara óók oproept). Dus komen zingende vogels voorbij en krokussen en baltsende kieviten en dat het langer licht is en (daar hebben we interactieve Lara weer): “Een volkomen onverwachte vrijpartij met m’n liefste op de hei – kun je daar wat mee, Joris?”
Weer een lachje en dan snel naar een dassentunnel, boos op Bleker (die de EHS de nek omdraait) en -tegen Donker-: “U hoeft geen antwoord te geven maar als u het daar over hebt gaan de schouders omhoog en wordt de blik veel strakker. De glimmende ogen zijn mooier dan die boze blik.”

De boswachter (lees ook zijn mooie weblog) vertelt op de radio en via twitter wat hij ziet. Verliefde bonte spechten, overvliegende kraaien, broedende ganzen, een houtduif met takje in de snavel. Vanaf het Holtingerveld: “In februari wordt de dag langer en dat zet de hormonen in gang. Dat is bij mensen ook zo.” Wég is de somberheid van januari: “Het is gewoon láchen in februari.”

Mooi Filiaal is het. Tot Joris van de Kerkhof in z’n laatste minuten begint af te geven op  nijlganzen. “Akelige vogels” – vanwege hun geluid. “Ingeburgerde vogels” corrigeert André Donker. Die nu zitten te broeden en met het roepen hun nesten verdedigen.
Nog een verzuchting over natuurgebieden die niet met mekaar zijn verbonden (“een drama”) en iets moois over vrijwilligers die padden overzetten en dan de Filiaalhouder: “Voorjaarsgevoel is toch écht dat die ganzen hun bék moeten houden.”

“Zó!” reageert Lara Rense. En Marcel Oosten: “Joris van de Kerkhof houdt nu ook zijn mond.”
Dat was inderdaad geen beste beurt.
[Joris’ weblog hierover is erg leuk – nu nog zelf twitteren]

Het grote geld vs veiligheid en grutto

door Reageer

Joris van de Kerkhof loopt het Filiaal binnen over een berijpt grasveld “met mijn iets te grote voeten waarvan de linker een beetje naar binnen staat – maar voor de rest een Adonis lichaam”. “Ja, jouw lichaam is zéér Adonisch, dat weten wij” pakt Lara Rense op en dan is al duidelijk: dit wordt smullen.

Het Filiaal gaat over het Bergermeer waar gasopslag onder komt (of niet).
De tegenstanders vrezen bevingen en dat is *niet*, betogen ze, een kwestie van “techniek tegen gevoel” zoals Joris van de Kerkhof suggereert.
Het ene argument komt sympathieker over dan het andere. De vrouw die begint over “onze huizen dalen in waarde” en die pinnig reageert als wordt gevraagd hoeveel haar huis nu dan waard is – dat wint geen harten. Nee, dan de ondernemer die in Boekelermeer-Zuid (industrieterrein) is gevestigd en gevoelig verhaalt over “de gele rugstreeppad die vreedzaam met ons samenleeft” – dát is de manier.

“U bent voor het geld gegaan ipv voor de veiligheid” zegt Joris van de Kerkhof tegen de Alkmaarse wethouder Rian van Dam (PvdA). En: “U wordt gecompenseerd voor een gebied dat u toch niet kon verkopen” wat de wethouder “een rare opmerking” vindt.
Ze heeft geregeld dat schade door bevingen wordt vergoed, zegt ze. Wanneer Van Dam écht gaat pruttelen doet de Filiaalhouder schuldbewust: “Ik heb helemaal de inhoud laten zitten” (door praten over stoelen) en: “Nog 1 ding? Echt waar?” Ambities mbt duurzaamheid en werkgelegenheid – dat wou de wethouder nog even kwijt.

Met boswachter Luns kijkt Joris van de Kerkhof tenslotte uit over de Loterijlanden van het Bergermeer. Met rijp. En in de verte grutto’s. Erg vroeg zijn ze, vermoedelijk meegevoerd door de storm.
Stel je voor, zegt de boswachter. Dadelijk twee torens van 60 meter. Grond die is omgeploegd. Zo’n grutto kan 16 jaar worden en is trouw aan z’n broedgebied – wat moet die vogel wel niet denken als hij dan in de lente komt aanvliegen.
Het Filiaal eindigt met een Houder die het ijs krabt van het bord van Natuurmonumenten. “Ondiep meer met moerassen” krab-kras-krab. Waarnaar we vooral zélf moeten gaan kijken.

Ik wens de meneer die straks op de publieke tribune van de Tweede Kamer (“burgerlijk ongehoorzaam zijn is altijd zo leuk”) zijn verboden spandoek zal ontrollen veel succes.

Moeilijk scoren vanuit de achterhoede

door Reageer

“Hoe krijg je uitgelegd dat je betrouwbaar bent terwijl je onbetrouwbaar lijkt?”
Joris van de Kerkhof koppelt in Almelo vooruit (terwijl het CDA vanavond in Amsterdam zal terugkoppelen): hoe wil de partij de verloren gegane zieltjes terugwinnen.
De fractievoorzitter van Almelo (Irene ten Seldam) en die van Hengelo (Wibout Dragt) en de lijsttrekker van Overijssel (Theo Rietkerk) drinken koffie en tikken een eitje en willen alles “samen” doen want daarvoor staat het CDA. Verder barst de partij van de *inhoud* alleen, tja, daar zit dus een probleem: “hoe krijg je uitgelegd dat je keuzes maakt?” (Ten Seldam)

Liesbeth Spies mag het vertellen aan de studio. Dat het CDA dé partij is voor veiligheid, integratie en wonen: “Maar de mensen in de stad herkennen het nog niet op die manier en daarmee moeten we aan de slag.” Daarin wil ze investeren en dan “verzilveren bij de gemeenteraadsverkiezingen”.
Irene ten Seldam wil intussen “meer de taal gaan spreken zoals de burger die spreekt” waarbij Joris van de Kerkhof opvalt dat ze opeens de T van taal ook anders uitspreekt: met plaatselijk accent.

“U zit ontzettend in de verdediging. Dan lukt het moeilijk om te scoren uit de achterhoede.”
De Filiaalhouder gaat er hard in. Niet waar, zegt Dragt. Wel waar, zegt de verslaggever. Had Dragt niet tegen hem gezegd: “We maken 1 afspraak – dat u ons niet in de mond legt dat we onbetrouwbaar zijn!” Maar dat was, vindt de fractievoorzitter geen verdediging, dat was juist een *aanval*.

Wanneer Irene ten Seldam weer begint over de taal van het volk en bij “dat neem je méé” corrigeert Joris van de Kerkhof: “Dat neem je niet méé, daar ga je wat mee dóen.”
En alsof het niet erg genoeg is met de wolligheid heeft Rietkerk het dan ook nog over dat hij veel op voetbalvelden is geweest: “Dat is mijn ding.”

Als ik het al niet dacht, had dit leuke Filiaal me wel overtuigd: dat wordt helemaal niets met het CDA op 2 maart.

Het bouwen zit in een spannende lift

door Reageer

“Heel goed op gang” is Joris van de Kerkhof op maandag, verzekert hij ons.
Die indruk maakt hij ook om kwart over zes met een mooi radiofragment bouwbeurs-jaren-70 en gefilosofeer over aannemers die ivm de malaise “in alle triestheid blues gaan luisteren en veel gaan drinken”.
Een uur later gaat de Filiaalhouder “in een spannende lift omhoog” (*oeps!*) op een bouwplaats. Die lift is zo spannend dat hij wel de goede vragen stelt (duurzaam bouwen voor een betere wereld of om de subsidies) maar niet goed luistert naar de antwoorden.

Wéér een uur later staat Joris van de Kerkhof op de bouwbeurs en roept een stofzuigende man “goeiemorgen meneer, het ziet er mooi uit, hoor!” toe. Een enthousiast pratende ondernemer van DIT vertelt hem over vraaguitval en overnames en “veel vertrouwen in de markt”.
Een nóg enthousiaster pratende man sleept hem een “compleet self-supporting woning” door “die well being geeft” (stap-stap) en als ik het goed begrijp kwam de Filiaalhouder toen ook nog op zijn kop op de foto.
Maar misschien begreep ik dat in al het enthousiasme verkeerd.

Hij weegt tussen de 80 en 90 kilo en we noemen hem..?

door Reageer

“Gewoon buiten” beviel olifant Htoo Yin Aye gistermiddag in dierenpark Emmen van een zoon. “Echt een kleintje” is het volgens directeur Frankwin van Beers: tussen de 80 en 90 kilo.
Lara Rense (altijd kritisch) herinnert Van Beers aan z’n lening van 1,4 miljoen en wijst erop dat hij wel extra bezoekers kan gebruiken. Maar terzake (denk ik): hoe gaat de kleine heten?
Daarvoor nemen ze de tijd, zegt de directeur.

LR: “Wat dacht u van Lara of Marcel?”
FvB: “Lara? Hahaha.”
LR: “Bij deze – hij is aan u voorgelegd.”

Op de site van Het Dagblad van het Noorden suggereert iemand Lucky Star. Een ander heeft er een Maleisisch woordenboek bij gepakt en komt met Ujang Angin (= jongen van de wind).
Ik zoek ‘Lara’ op (behalve als in ‘voornaam van Rense’). Lara is een deelstaat van Venezuela. Lara is ook een bronnimf in de Romeinse mythologie. En het hondje van Bassie en Adriaan.
En nu ook een olifantje?