De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Kleinere kaalkapjes voor exploitatie

door Reageer

Zachtjes tikt de regen op zijn paraplu (Joris van de Kerkhof: “drup-drup”) terwijl we in het begin van het Filiaal twee werelden horen botsen.

Het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer is ‘naarbuitencentrum’ geworden. Een bronsttocht met edelherten wordt georganiseerd. Een safari. Een vrijgezellendag (JvdK: “als konijnen door het bos en je weet wat daarvan kan komen”).

Ik vind het zo’n *onzin* zegt de Filiaalhouder tegen iemand van Staatsbosbeheer die vermoed ik boos kijkt want: “Of is dat teveel mening?” voegt hij eraan toe.
Dat vindt zijn gesprekspartner inderdaad.
Maar, houdt JvdK vol: “Het is toch gewoon: wandelen en geniet ervan. Geef het toch niet allemaal een naam.”
Dat moet juist wél houdt de man vol. En: al die georganiseerde activiteiten zijn “heel erg populair”.

Eigenlijk gaat het Filiaal over hout kappen. In dertig seconden legt de Harvester een boom van twintig meter neer. Opdat, zegt boswachter Lennard Jasper (of is het bosecoloog Sander Wijdeven? – ik heb geen idee wie aan het woord is), jonge bomen de kans krijgen groot te groeien. Maar vooral, begrijp ik: omdat ze zo geld kunnen verdienen aan het hout.

Worden grote plekken kaal? Zodat (JvdK): “Je makkelijker je hond kunt vinden omdat je die ziet lopen?” Nee. Het worden “kleinere kaalkapjes die bosranden creëren” en “groepenkap” en “schermkap”: dus “meer variëteit”.

Bijvoorbeeld een kwart hectare met niks.
Daar, oppert Joris van de Kerkhof, zouden die bomen kunnen staan die door de Partij voor de Dieren gekocht worden als protest tegen het beleid van de Staatssecretaris. Boswachter (of -ecoloog) doet wat lacherig.
Hij staat vooral te genieten van de Grote Zager en het geluid van het vallen. En de geur.
Vooral als een Douglas valt: “Die hele boslucht komt aan je te hangen, vooral met kerst is dat heel speciaal.”

foto: Marjet Heins, voorlichter Staatsbosbeheer

O, denneboom

door Reageer

Marc-Robin Visscher (“ik spreek tot je vanaf de Bible belt”) doet vanochtend een klassiek Filiaal waar de NOS niet zónder lijkt te kunnen. De kerstboom. Die u allen (ik niet) dit weekend massaal gaat kopen. Zodat het ‘piekweekend’ in die handel is.

Wisten we dat een denneboom eigenlijk een spar is, vraagt de Filiaalhouder. Ja, dat wisten we (na al die eerdere Filialen) allang. Daarin heb je soorten en maten en ook prijzen maar die laatste zijn vooral hóóg. Tenzij je kiest voor een kneus die vannacht is omgewaaid en z’n top heeft verloren.

Het grootste deel van de ochtend brengt Marc-Robin Visscher door bij kweker Tessemaker (“zeg! Bent u zelf eigenlijk ook een kerstman?” antw: ja). Negentigduizend bomen heeft de man verkocht en het hele jaar trekt elke dag een man met een schaartje langs de bomen om ze mooi in model te knippen.

Wil Lara Rense een kerstboom? Jazeker: “een grote, mooi groen”. Die zóu tegen de veertig Euro moeten kosten maar de Filiaalhouder zal afdingen. Waar Tessemaker best in mee wil gaan: “Als zij een beetje reclame voor ons maakt.”
Volgens mij was het hele Filiaal 1 grote reclamespot voor de kweker die zichzelf goed verkocht wat niet vreemd is want: “Ieder jaar rond deze tijd komen de journalisten een praatje maken.”

Dan nog even langs een tuincentrum en nu wil Marc-Robin Visscher juist weer een zielig boompje voor Lara meenemen maar met bállen.

Een echt MRV-Filiaal.
Geholpen door de studio waar elk fragment werd ingeluid met een andere versie van ‘O, denneboom’.

Genieten van wiebelende stippeltjes

door Reageer

Al weken denk ik: experimenteert het avond-Radio 1 Journaal met een avond-Filiaal?
Het lijkt er steeds meer op en Jeroen de Jager doet het leuk maar vanavond is de enige, échte Filiaalhouder ingezet dus gaan we genieten.

Joris van de Kerkhof mag verslag doen van de storm.
“Omdat iemand het vuile werk moet doen” zegt Tim Overdiek die liever de handjes warmt aan de kachel in de studio.
We treffen de Filiaalhouder in het hondenlosloopgebied van Den Helder waar álles beweegt op een kanon na en een vrouw “rooie konen” (JvdK) heeft na een bezoek aan het winderige strand.

Spectaculaire reddingen? Ach, wat zou het leuk zijn als die er waren bij het Kustwacht Centrum! Maar op een groot scherm zijn alleen “wiebelende stippeltjes” (JvdK) te zien die erop duiden dat schepen prima varen en alleen soms even de koers moeten aanpassen (wiebel!).

Even voor half zeven staat Joris van de Kerkhof langs de N9 bij Burgervlotbrug. Uitkijkend op windmolens. Waarvan er 1 rustig draait.
Hij vertelt hoe hij naar het noorden is gereden. Langs “die snelweg waar de DSB-bank was” – met twee handen aan het stuur.
Maar: “De storm is harder aangekondigd en plezieriger geweest.”

Waarna de Filiaalhouder de poëet in zichzelf de ruimte geeft met bespiegelingen over “geen volle maan maar wolken, echt prachtig, waar hij doorheen probeert te schijnen”. En nee! De automobilisten moeten er niet naar kijken (=gevaarlijk) maar (tegen Overdiek): “genieten van jou en Lucella.”

Geef Joris van de Kerkhof een flutitem en hij tovert het tot mooie radio.

Een jachtvergunning voor de Filiaalhouder

door Reageer

Ooit gaf Marc-Robin Visscher een spreekbeurt over vogels. Omdat hij niets beters kon bedenken. Daarbij, lacht hij vrolijk, viel hij lelijk door de mand.
Dat doet de Filiaalhouder vanochtend opnieuw. Zo is hem ontgaan dat Bleker de smient alweer heeft geschrapt als bejaagbare vogel, herkent hij het geluid van de kievit niet en stelt hij in een mislukte poging geestig te zijn de vraag: “Hoe smáákt kolgans, daar ben ik dan weer nieuwsgierig naar.” Dat aan Kees de Pater van de Vogelbescherming.

Niet alleen de verslaggever weet van toeten noch blazen, dat geldt ook voor de staatssecretaris die kolganzen wil vangen (en “zo diervriendelijk mogelijk” vergassen) wanneer ze ruien. Maar dat doen kolganzen hier helemaal niet, dat doet de grauwe gans.
Weet De Pater.

Aalglad betoont zich weer eens Bleker. Hij is, zegt hij tegen Lara Rense en Marcel Oosten, “een beetje revolutionair bezig door de verantwoordelijkheid te leggen bij de mensen in de streek zélf”. Zo kun je het naar de knoppen helpen van de natuur uiteraard ook omschrijven.

Marc-Robin Visscher blijft intussen onbekommerd geiten. Lopend door een stiltegebied en stikkend van de lach om zijn eigen “ik zal zo stil mogelijk proberen te soppen”.

Op twitter vraagt iemand een jachtvergunning om MRV af te schieten.
Doodmaken van een Filiaalhouder is wel erg cru.
Maar misschien kan iemand van de redactie hem vertellen dat naarmate hij zichzelf leuker vindt en een slechte voorbereiding van zijn onderwerp alleen maar als dolletjes ervaart er voor de luisteraar steeds minder plezier aan hem valt te beleven.

‘Social seating’

door Reageer

KLM gaat passagiers laten kiezen naast wie ze komen te zitten aan de hand van sociale media.
Als een passagier incheckt op internet kunnen de profielen van LinkedIn en Facebook worden gekoppeld. Andere passagiers kunnen zo een buur uitkiezen met wie zij iets gemeen hebben.
Als je wilt natuurlijk – je hóeft niet.

Ik hoor het in het mediaoverzicht van het Radio 1 Journaal.
Ook nog iets over netwerken en wie weet zelfs daten.

“Ik wil mijn kinderen achterin en mijzelf voorïn” onthult Tim Overdiek.
Nu lijkt me dat iets waar je geen Facebook voor nodig hebt maar het zet me wel aan het denken.

Kan ik kiezen voor in mijn buurt géén krijsende baby’s? Géén hardpratende aso’s. Geen dikzak die de stoel vóór me de gotganse 9 uur plat legt omdat hij zich anders met geen mogelijkheid in de seat kan persen.

En naast me?
Een zeer zwijgzaam super private person die zich na een snelle vriendelijke knik diep verdiept in het dikke boek waarin zij/hij bij het begin nog niet op een kwart is en dat de hele vlucht ondanks intensief lezen niet uit komt.
Of dat via het matchen op Facebook is te realiseren? Ik denk het wel.
Maar dan moet Facebook niet alleen onze ‘likes’ in kaart brengen maar ook onze berichtjes analyseren.
Wat wij niet willen.

Misschien een nieuwe ‘like’ speciaal voor wie regelmatig vliegt?
Ik wil zitten naast iemand die a) full time babbelt b) intensief zoekt naar wat we gemeen hebben via babbeldebabbel c) iemand die als het zo uitkomt enkele woorden wisselt over wat gebeurt (turbulence, een zatte passagier die door een Marshall wordt overmeesterd, een bijna crash) d) iemand die helemaal NIETS zegt bv omdat hij het Engels en Nederlands niet meester is maar die wel vriendelijk kan glimlachen.
Ik kies D. Desnoods C.

Maar ik vlieg Delta dus wie weet kan die zoiets in het zitplaatsenplan opnemen.