De Kalkoen is weer op de wieken.
De pull of the desert was te sterk.
Wanneer ze niet zo stom is om op de staart van een ratelslang te gaan staan, landt ze op 24 mei weer op Schiphol.
Op haar huis wordt ook nu gepast door de bekende potige Amsterdammer.
De Kalkoen was er erg aan toe en nu is ze dus op de wieken.
Ze vliegt op dit moment richting rotsen van Pioneertown, Californië, en nee – te zien op deze foto is ze niet.
Op 7 september strijkt de Kalkoen weer neer op Schiphol en dan gaat Radio 1 natuurlijk direct aan.
Intussen past ook dit keer de potige Amsterdammer op haar huis.
Het is alweer een aantal jaren geleden dat Tim Overdiek, toen nog adjunct-hoofdredacteur bij de NOS, een pleidooi hield voor een community rondom het Radio 1 Journaal.
Interactie.
Dat was ook de bedoeling met Radio 1 praat live mee en lang werkte het ook zo.
Hoe lang? Geen idee.
Toen het wél werkte wist ik niet dat op een dag opeens de knop op ‘uit’ zou worden gezet dus was er geen reden het te noteren.
‘Uit’ is nu de standaardstand.
Dat betekent een groot deel van de dag helemaal ‘uit’.
Tijdens de tijden van het Radio 1 Journaal komt een select gezelschap van redacteuren en verslaggevers en de NOS zélf er wél doorheen.
Om negen uur is het weer ‘uit’.
In tijden zonder sport(radio) gaat de knop weer ‘aan’ om half 5 (=Radio 1 Journaal).
Nu gebeurt dat om zes uur (=DIDD).
Dan komen ook berichten door die al uren op twitter staan met een hashtag #radio1nl
De DIDD-redacteuren kunnen berichtjes sturen.
Waarbij de EO het nog niet heeft gewaagd de wel van de zender gewipte Elsbeth Gruteke uit het selecte rijtje ‘mag reageren’ te dumpen.
En ja: de luisteraars mogen ook via twitter in-signen!
Interactief meepraten kan tijdens de TROS Nieuwsshow en tijdens Vroege Vogels.
En vast tijdens méér programma’s in de avond en de nacht.
Dit is geen inventarisatie van álles op de zender.
Wat mij stoort is dat we ons een slag in de rondte kunnen ‘meepraten’ tijdens de doordeweekse overdag-programmering van Radio 1.
Gewoon op twitter.
Maar op de site zul je het niet merken.
Willen jullie niet dat we ons ermee bemoeien? Bang voor kritiek? Wars van interactie?
Prima.
Maar haal dat ‘Radio 1 praat live mee’ als tekst dan ook weg.
Tenzij jullie helemaal niet (meer) bedóelen dat wij, de luisteraars mogen meepraten.
Al snap ik niet wat de tekst dan wél zou kunnen betekenen?
Dat Radio 1 niet alleen uitzendt maar ook meepraat in tweets?
Maar dan nog steeds: waarom maar een beperkt aantal uren per dag?
Ze is weer gevlogen, de Kalkoen.
Ergens in Amerika zit ze waar ze graag optrekt met koereigers.
Uiteraard stelt ze zich als enige kalkoen in de groep bescheiden op wat verklaart waarom je haar niet direct ziet staan op het plaatje.
Op 18 mei landt ze weer op Schiphol.
Tot dan moeten jullie het doen met de eigen kritische oortjes bij het beluisteren van het vernieuwde Radio 1.
Soms luister ik even naar de VRT om te kijken wat onze zuiderburen het grootste nieuws bij óns vinden.
Goeie kans namelijk dat ze dan ónze Joris van de Kerkhof opdracht geven er iets ‘voor België’ van te maken.
Vandaag is vuurwerk ons grootste nieuws.
Dat we dat toch eens moeten beperken.
“U krijgt dat verschrikkelijke geluid niet te horen” begint Joris van de Kerkhof zijn reportage waarmee we meteen weten aan welke (goede) kant *hij* staat in de discussie.
Een chirurg (“dit is oorlogsmateriaal in mijn ogen”) beschrijft afgerukte handen, Aboutaleb wil – aha! dát is natuurlijk de link – “de Belgische situatie”.
Robbie (15).
We horen eerst een opname van begin januari “onder de pijnstillers”. Komt moeilijk uit z’n woorden.
Hij beschrijft knal, bloed, gillend rondrennen: hand ernstig gewond.
Toch, hoort de verslaggever hem nú zeggen, wil hij dit oudjaar wéér vuurwerk gaan afsteken.
Wat als het aan zijn moeder ligt niet gaat gebeuren.
Die zou vuurwerk liefst helemaal verbieden.
Het nieuwe plan in Nederland, legt Joris van de Kerkhof de Belgische luisteraars uit, is van 11 tot 1 “precies een uur vóór en een uur ná het ontkurken van het nieuwe jaar”.
Wat een mooie woordvondst, denk ik, dat ‘ontkurken’.
JvdK: “En dat kan, zie ik op een Belgische site, heel zachtjes.”
Nóóit aan de kurk draaien, legt een Vlaamse stem me uit.
Maar: aan de fles.
“Aha” zegt een andere man alsof hem groot nieuws gewaar wordt.
Het gaat over champagne.
Záchtjes draaien aan de fles en dan… gesis…
De Vlaming: “Ik noem dat … een sensuele zucht.”
JvdK: “Dat is dan de volgende Belgische situatie die in Nederland ingevoerd kan worden.
Nog veel te leren hier.”
Wat een mooi spelen met teksten en woorden en geluid.
Dat overgaan van het vuurwerk (dat we dus gelukkig niet hoorden) via praten erover naar de Vlaamse opening van de fles – ik zag het niet aankomen.
En ook wanneer ik het een tweede keer beluister laat ik me er weer aangenaam door verrassen.