Een python heeft in Canada twee broertjes van 5 en 7 in hun slaap gewurgd.
“Vallen pythons vaker mensen of kinderen aan” vraagt Lara Rense aan Walter Getreuer van reptielenopvang Serpo.
Zelden. “Mensen staan niet op het menulijstje van slangen.”
LR: “Maar gebeurt het bewust als het gebeurt?”
Getreurer legt uit dat slangen doden om te eten.
En dan 1 prooi per keer. “Hij is niet zo slim om twee prooien te doden. Hij doodt eerst de eerste prooi en gaat die verzwelgen en als hij dan nog honger heeft doodt hij de tweede.”
Dát is natuurlijk gedrag.
Verder speculeren dus maar.
Misschien hebben de kinderen gespeeld met een hamster of een konijn – dan roken ze naar prooi.
Misschien hebben ze zich verdedigd en dan verdedigt de slang zich ook weer “en krijg je een heel vervelende samenloop van omstandigheden tot de slang het in dit geval helaas gewonnen heeft”.
En – nu raakt de deskundige echt op dreef – er zijn ook gevallen bekend dat *mensen* zelf kinderen gedood hebben “en dan proberen een slang de schuld te geven”.
Of (ik roep nu ook wat) de slang was wildwoest omdat een dierenwinkel (waaruit hij ontsnapte) niet de normale habitat is van een Afrikaanse rotspython van 4 meter en was begonnen aan een killing spree waarbij de broertjes de eerste slachtoffers waren?
Na – zal wel geen ‘natuurlijk gedrag’ zijn voor een slang om wraak te nemen op mensen.
