De Haagse Paul Krugerlaan in ‘p(k)rachtwijk’ Transvaalbuurt.
Een zomerserie van Bart Kamphuis.
Aflevering 1 (algemene introductie) grijpt me nog niet. Naar ‘Turkse supermarkt’ luister ik aandachtiger en helemaal geweldig is het gisteren: vader en dochter met Hindoestaanse winkeltjes naast elkaar. Hij verkoopt (o.a.) raadselachtige goedjes voor het verhogen van de potentie en andere tovenarij. Zij moet daar hartelijk om lachen. Ze doet niet aan ‘bijgeloof’.
Vandaag is Bart Kamphuis bij een bruidswinkel.
Eigenaar Dinesh Joshi (de enige in de serie die niet-Nederlands spreekt nl Engels) is dolblij met de toenemende populariteit van de Bollywood-films. En omdat veel Hindoestanen via de satelliet Indiase tv-series kijken zijn ze op de hoogte van de laatste mode.
Dat is de boodschap. Daar tussendoor en mn ook onderdoor veel vrouwen in jurken en óver jurken. Dochter, moeder, grootmoeder. Een huwelijksfeest duurt 2-3 dagen met voor alle vrouwen steeds een ander outfit dus dat vergt wat uitzoeken en afstemmen.
Bart Kamphuis laat zich ook in traditioneel tenue hijsen. “I look like an emperor” mompelt hij.
Dat is de bedoeling, verzekert hem Joshi.
Op de website van de NOS is enige discussie over hoe multi-culti die Paul Krugerlaan eigenlijk is aangezien er wel veel ándere multi is maar er zit geen Nederlands winkeltje tussen. Ik ken Den Haag niet en eerlijk gezegd lijkt het me ook geen ramp (genoeg Nederlandse winkeltjes élders).
De serie bevalt me vooral omdat hij erg goed is gemaakt. Niet alleen de portretjes van de mensen.
De sfeervolle montage maakt er kleine juweeltjes van.