Hoe is het toch met de bultrug.
Jan van de Putte vraagt het aan Kees Groenewoud van Ecomare.
Er staan twee wetenschappers naast het dier, vertelt die.
Om hem te ‘monitoren’.
Hun conclusie: hij is stervende.
Maar, voegt Groenewoud eraan toe: “Er zit een patroon in. Wanneer hij weer water onder z’n lijf krijgt, wordt-ie weer levendig.”
Dit nadat we vanochtend hoorden dat er geen pogingen meer zouden worden ondernomen om de walvis te redden omdat het touw was geknapt en ze geen ander materiaal hadden om het daarmee te proberen.
JvdP: “Hoe lang kan hij het nog volhouden?”
Als walvissen niet drijven drukt het gewicht van hun hele lijf op hun organen en dat is dodelijk.
JvdP: “Hij wordt niet gered?”
Nautisch-technische specialisten hebben gezegd dat dit “gezien de plek van het dier en de inschatting van de toestand van het dier momenteel niet mogelijk is”.
Máár, heeft de nieuwslezer net zelf voorgelezen: er komt storm.
Kan de bultrug daar nog iets aan hebben?
Dat kán wel – als het springtij wordt met een gunstige wind, dan kan hij zichzelf *misschien* loswurmen.
Alleen komt de wind van de verkeerde kant dus komt er géén springtij.
Maar, blijft Jan van de Putte positief denken, “er is dus nog een kans – wanneer weten we dat?
Over zes tot tien uur.
Op twitter vinden we het verschrikkelijk en zielig en vragen we ons af of het dier niet beter kan worden doodgemaakt.
Waarop de mensen van de big picture beginnen te zeuren over de bioindustrie die nóg erger is.
Wat natuurlijk onzin is want het is allebéi erg.
Jank even mee met de redders die Johannes gisteren niet konden redden.
Zo is-ie intussen genoemd, de bultrug.
Hoewel het ook een Johanna kan zijn want dat weten we niet.