De Koude Kalkoen

Het Filiaal

Chinezen in Chinatown

door Reageer

Marc-Robin Visscher heeft vier redenen voor een feestje.
* het Chinees Nieuwjaar is begonnen
* 100 jaar geleden zette de eerste Chinees in Amsterdam voet aan wal
* nieuw boek ‘Chinese karakters’ over de 3e generatie Chinezen
* dit weekend Asian Food Festival

Nu is dat Chinees Nieuwjaar al maandag begonnen en kwamen de eerste Chinezen in 1911 naar Nederland (wat vorig jaar zomer uitbundig is herdacht) maar dat boek en dat voedselfestival – dat mag de Filiaalhouder vandaag vieren.
“Ik ga Chinatown in! Chinezen! Eh… naar de Chinezen.”

Eveline Brilleman (“geen ochtendmens”) schreef het boek dat de verslaggever, vertelt hij, met veel plezier heeft gelezen. Afgaand op de beschrijving op bol.com denk ik: kan inderdaad heel interessant zijn.
Uit het Filiaal krijg ik dat niet mee.
Het is wat babbelen over chinese kruiden die ze koopt (MRV: “ga je die roken?” nee) en reclame voor het Asian Food Festival (MRV: “liefde gaat door de maag, hè, zo zijn we ook van de Chinese Nederlanders gaan houden”).

Cliff Chang, eigenaar van drie restaurants Nam Kee, beschouwt zichzelf als 2e generatie maar is 3e generatie in de theorie van Brilleman (MRV: “ze begint ontzettend te zwaaien, maar dat *zien* de luisteraars niet”).
Chinees Nieuwjaar vierde Chang alleen op maandagavond en hij weet tenminste wélk jaar (van de Draak) het is. Terwijl Jenny Ho die erg klinkt als Ebru Umar en als sociologe voorzitter is van de Stichting Chinatown “geen idee” heeft.

Ziet ze een tendens voor de komende 100 jaar.
Ho: “Jeetje.” Maar toch: “Een tendens dat iedereen terug gaat op zoek naar de eigen identiteit.” Zij ook? “Nee, ik heb m’n identiteit wel gevonden.”
En Cliff, merk jij er wat van? Nee.

Wat hád dit Filiaal interessant kunnen zijn.
En wat werd het op z’n best gezellig gebabbel.

“Dat gaat het niet worden, Joris”

door 1 Reactie

De binnenvaartschippers die al weken voor de sluis bij Eefde liggen, krijgen een compensatie van het Rijk.
Het blijkt het onderwerp van het avondFiliaal en ik heb niet zoveel met die schippers maar ik heb wél veel met het Filiaal en ook met Joris van de Kerkhof dus ik zit klaar voor goed luisteren en ev een stukje over schrijven.

Om kwart voor vijf komt de Filiaalhouder in de uitzending. Veertig schepen ziet hij liggen en de schippers, hoorde hij al, hebben een “eerst zien dan geloven”-houding terwijl Peter Ruiter van EVO “niet blij” is.
Ruiter spreekt drie woorden en wég is hij. Dan nog een paar en opnieuw: wég.
Lucella Carasso: “Dat gaat het niet worden, Joris, we gaan naar Frankrijk.”

Drie kwartier later: Ruiter.
En het kán live zijn maar het klinkt opgenomen. Denk ik, omdat het zo duidelijk vraag-antwoord is zonder associaties leuke kanten op. En omdat Joris van de Kerkhof alleen maar gesloten vragen stelt.
Op het laatst zijn er wél hardkrijsende vogels (zodat Lucella de Filiaalhouder aanraadt vooral te *genieten*) maar ik ken niet veel vogels die om die tijd nog krijsen.
Hoewel ik het ook niet uitsluit.
Meeuwen misschien.

Vlak voor half zeven een opgenomen gesprekje met een schipper met wie Joris van de Kerkhof vanmiddag is meegevaren.
Best leuk. Niet leuk genoeg.

Als ik de Filiaalhouder was zou ik nu vloekend op de techniek naar huis rijden.
Maar hopelijk is Joris van de Kerkhof een zonniger typ dan ik, duwt hij een leuke cd in de cd-speler en is hij de frustraties intussen allang weer vergeten.

Sleutelen aan de Chinook

door Reageer

“Heb je je oordoppen op?”
Tim Overdiek introduceert Joris van de Kerkhof die zal berichten over Chinook-helicopters.
“Ja, en daardoor hoor ik jou nu” zegt de avondFiliaalhouder. We gaan nl helemaal niet vliegen. Maar de verslaggever heeft dat wél een keer gedaan in een Chinook. Hij heeft water gestort op een brand.

Het Filiaal gaat erover dat Boeing aan het Brabantse Rijen heeft toevertrouwd dat ze monteurs opleiden die de Chinook in elkaar kunnen zetten en kunnen vertroetelen wanneer zij (JvdK wordt niet moe het te herhalen, de Chinook is een *dame*) -letterlijk- vlieguren heeft gemaakt.

Het is een geweldig project waarmee Gilze-Rijen blij is en ook het naburige Tilburg en de hele provincie en allemaal zijn ze sponsor. Rotary Wing Training Center. World Class Aviation Academy. Ze doen mee en zijn mogelijk zelfs de spil hoewel de échte spil natuurlijk Boeing is dat ook bepaalt uit welke landen monteurs mogen worden opgeleid.
Iran heeft dus wél met Rijen gebeld maar dat “leek niet een goed idee” om monteurs uit dat land op te leiden.

Tenslotte: mág het?
Het mag en Joris van de Kerkhof ritst de verpakking open van de Chinook van 8,5 ton die net na een reis van Schiphol via de A2 aan een katrol voor hem is neergezet.
“Aha! Push! Trigger! Turn!”

Even hoop ik dat onze stoere Filiaalhouder nu toch achter het stuur klimt en up! up and away! gaat met het leuke speeltje dat nog niet al z’n rotorbladen heeft maar dat mogelijk best kan vliegen.
Helaas. “We kunnen er niet in.”
Domper.

Size does matter

door Reageer

Er zijn minder overvallen en Joris van de Kerkhof gaat meelopen met de politie en misschien verhindert hij wel een overval – belooft Tim Overdiek. Daar gaat het avond-Filiaal dus wél over (minder overvallen) maar van meelopen en verhinderen is geen sprake en ook de eerste aanreik van het stokje verloopt onhandig (Tim is geen Lara). Maar daarna is het genieten geblazen.

Joris van de Kerkhof laat zich in Nijmegen de maat nemen bij een lengtemeter-sticker. Plakt aan de deur van elke winkelier die wanneer een overvaller de winkel verlaat niet in de zenuwen fóut hoeft te schatten hoe lang de klootzak was maar het direct aan de sticker kan aflezen. *Size does matter* heet de sticker (geestig).
Moet die sticker natuurlijk wel op de juiste hoogte zijn geplakt want onze Filiaalhouder van wie wij sinds de Vincent-serie weten dat hij 1.90 m is werd door een foute plak voor 1.64 m aangezien.

Cafetaria De Bonte Koe in Overasselt is gisteravond overvallen.
Eigenaar Marco is de zaak tegen tien uur aan het afsluiten wanneer een jongeman binnenkomt met zijn hand op zijn rug. “In de schittering van de ruit zie ik een vuurwapen.”
Hij wil zich verzetten met de brandblusser, krijgt die niet zo snel open, leegt de kassa en geeft ook sigaretten. ‘Desgevraagd’ is dat.

Hij praat er zo kalm over, valt Joris van de Kerkhof op. Schijn. “Vannacht geen oog dicht gedaan.” En wat extra klote was: 13 maanden geleden was het ook raak. Bea, die toen met de overvallers te maken kreeg, durft pas sinds kort weer in haar eentje te werken.
En nu: “Terug naar af.”

Een pracht-Filiaal.
Over aardige mensen en hoe tuig dat ook ik met liefde aan een hoge boom zou knopen (en daarna lang opsluiten, niet *dood*knopen dus) hun levens vergalt.
Voor Joris van de Kerkhof mag je me wakker maken.
En als het niet anders kan blijf ik ‘s avonds voor ‘m op.

Goed in mantra’s, niet in steengrillen

door Reageer

“Ik ken u alleen van de televisie, u bent veel vriendelijker in het echt!”
Op de Nieuwjaarsreceptie (ja! Alwéér 1) van de FNV verleidt Joris van de Kerkhof met deze opmerking Henk van der Kolk tot een bulderend gelach.

Aanleiding voor dit avonduitzending-soort-van-Filiaal: de kwartiermakers (mn Jetta Klijnsma) die van de FNV binnen een paar maanden een sprankelende, levensvatbare vakbond gaan maken.

Joris van de Kerkhof ziet Van der Kolk voor hij tijd heeft voor het Radio 1 Journaal in de verte praten met andere verslaggevers. “Uitleggen met handen” neemt hij waar. En: “grote bewegingen”.
Om de structuur te beschrijven, veronderstelt de R1J-er. Nee! Doet Vd Kolk. Niet alleen de structuur. “We willen een herkenbare vakbeweging worden.”
JvdK (plagend): “Mantra’s! Daar bent u wel goed in, hè?”
HvdK: “Ja. En oneliners.”
Volgens mij kunnen deze mannen samen door één deur.

In de verte praat later Agnes Jongerius (“solidariteit”) die haar stemgeluid nu eenmaal niet mee heeft en de jongeren van de FNV willen “persoonlijke keuze en vrijheid van het individu”.

Persoonlijke wensen moet Joris van de Kerkhof nog ontfutselen aan Henk van der Kolk en dat doet hij terwijl de man de handschoenen aan doet om de koude winteravond in te gaan.
“Ik hoop dat het een successtory wordt” zegt Van der Kolk. De nieuwe vakbond dus.
En voor hem privé? “Bowlen, bridgen en steengrillen?” reikt de verslaggever aan.
Haha! Nee, dat niet. Hij weet nog niet wat wél.

En de andere receptiegangers? Kan Joris van de Kerkhof daar nog onthullingen uit peuren vraagt Tim Overdiek.
Daar zit nu allemaal een glaasje wijn in, heeft de verslaggever gezien. En dan nog steeds: “krijg je alleen diplomatieke antwoorden”.

Leuk – Joris van de Kerkhof op avond-nieuwjaars-receptie.
Nog niet zo leuk als op ochtend-Filiaal.
Maar ik kan eraan wennen.