De Koude Kalkoen

Joris van de Kerkhof

Professionals moeten grenzen aftasten

door Reageer

De directeur van de school waarop het meisje zit dat op 12 jaar opeens moeder is geworden (Wim Moes) is boos. Op de media. Die op de stoep liggen en kinderen vragen mee te werken aan een portret van het meisje.
Jeroen de Jager: “Iemand kan altijd nee zeggen.”
Moes: “Het zijn kinderen.” Hij is mn boos op de EO.

JdJ: “Wat zijn de gevolgen van die manier van nieuwsgaring?”
Grotere ongerustheid.
Hij dient een klacht in bij de Raad voor de Journalistiek. Liever had hij gehad dat collega-journalisten dat hadden gedaan “om als professionals de grenzen goed af te tasten”.

De verslaggever geeft geen krimp en vervolgt: “De kinderen op school, hoe zijn ze eronder.”
Moes: gesprek van de dag. En: hij is “verschrikkelijk boos” want het broertje van het meisje kan niet meer naar school omdat de journalisten voor de deur staan en naar binnen filmen.

JdJ: “Ik neem aan dat los van de media jullie op school erover praten, wat vertellen jullie?
Feiten: kind gekregen, gezond, verrassing. Kinderen zijn meelevend en sturen kaartjes.
JdJ: “Is de leerkracht opgevallen dat ze zwanger was?” Nee, niemand.
JdJ: “Ik kan het me nauwelijks voorstellen. Dat zie je toch!”
Nee.

Wat een merkwaardig interview.
Het werd aangekondigd als: de directeur is ontstemd over de media.
Daarover laat de verslaggever hem ook wat zeggen maar hij gaat nergens op in.
Wat hij wel doet is als al zijn collega’s de ‘vertel eens hoe het vóelt’-vragen stellen.

De mooiste dingen liggen soms voor je voeten

door Reageer

Niet stap-stap-hoorspelkern leidt Joris van de Kerkhof ons het Filiaal binnen maar licht hijgend. Ook mooi natuurlijk. Zo is in elk geval duidelijk dat de verslaggever lóópt.
Zijn doel: het nieuwe museum over de Amsterdamse grachtengordel. Maar eerst een vrouw die hij tegenkomt een compliment geven: “Ik was van de week in Almere en daar liep iemand de hond uit te laten en die liet het gewoon liggen.”

“Bent u links?” vraagt de Filiaalhouder aan Piet van Winden die het museum met geld van ondernemer Gerard Krans heeft gerealiseerd. “Ja” zegt die. En Krans? Die is “links van binnen”. Krans zelf blijkt wanneer om tien voor negen naar Amsterdam wordt geschakeld nét weggereden. Naar huis om een schilderij op te halen. Een Rembrandt of een Jan Steen.
Welja.

Gelukkig is daar de directeur van het Rijksmuseum Wim Pijbes die (“ik was u voor”) zelf maar even meldt dat het nog 2-3 jaar kan duren voor *zijn* museum af-verbouwd is. Waarna Amsterdam “the place to be” wordt.
Fijne spreker is het. Met “de mooiste dingen liggen soms voor de voeten en daar stap je overheen omdat je ze niet ziet liggen”. En een hartekreet om niet te zeuren en te simmen maar schouders eronder als je iets wilt verwezenlijken: “Mensen, laten we het in vredesnaam dóen met z’n allen.”

Ladies from Chicago treft de Filiaalhouder aan in het hotel tegenover Herengracht 386. “Very curious” zijn ze naar het museum. Mn naar het water in de grachten: of er stroming staat, hoe je voorkomt dat het “smelly” wordt en of je erin kan zwemmen.

Vandaag gaan ze naar Den Haag en ook nog Delft en shoppen “jewelry mostly”.
Joris van de Kerkhof: “Enjoy your day.”
Jij ook, Joris. Het was weer een genoegen.

De proef en het pad

door Reageer

In de avonduitzending van het Radio 1 Journaal een mini-Filiaal.
Jeroen de Jager is in Ede waar een proef is gedaan met hard(er) aanpakken van winkeldieven. De proef is nu al zo’n succes zodat de rest van het land er ook aan moet geloven.

Winkeliers die een op heterdaad betrapte winkeldief aangeven via een online in te vullen formulier krijgen sowieso 151 Euro voor de moeite. Die moet de winkeldief betalen en om dat te innen wordt hulp geboden door het Hoofdbedrijfschap Detailhandel. Los daarvan staat de ev. door de rechter op te leggen straf.
Plunderend rondtrekkende bendes pak je er niet mee, maar, hoort Jeroen de Jager van winkeliers: de meeste winkeldieven zijn “je gewone klanten”. Het meisje van 15 dat een paar aanstekers van 2 Euro per stuk in de jaszak laat glijden.

“Eens kijken of we zo’n diefje kunnen aanspreken” belooft Jeroen de Jager om kwart voor vijf. Een uur later: “Ik heb een creatieve oplossing gevonden.” Dat blijkt: “Hé, jongens. Zijn jullie wel eens in de verleiding iets te stelen in de winkel?” Tuurlijk niet. Maar 1 is wel een keer aangehouden wat hem niet goed is bevallen.
O? Mét Jeroen de Jager hopen wij op een mooi verhaal.
Het was wegens “belediging agent”.

De 151 Euro vinden ze willekeurig (“waarom geen 150″) maar: “Op zich is het wel goed.”
Jeroen de Jager: “Blijf op het rechte pad.”

*grin*

Blij om caissières met modieuze hoofddoekjes

door 3 Reacties

Het is nationale hoofddoekjesdag en dat hád misschien een leuk Filiaal kunnen opleveren maar Joris van de Kerkhof zit in een wespennest met blatende schapen in Maasdriel zodat Lara Rense en Marcel Oosten dit item zelf moeten tackelen.

Aan de telefoon Ward Schepman van United Smile. Die wil dat iedereen vandaag tussen half 1 en half 2 iets op het hoofd zet. Hoofddoekje, petje, hoed of pruik. Zelf heeft hij een petje klaarliggen waarvan Lara de symboliek ontgaat.
“Ik hou van mijn pet en ik hou ook van golfsurfen” licht Schepman toe. En stel dat hij gaat surfen en dan op het strand zijn pet opzet en iemand zegt dat dat niet mag. Dan zou zijn vrijheid zijn aangetast.

Lara Rense onthult dat ze tussen half 1 en half 2 in bed ligt: “Als ik de deken over mijn hoofd trek, mag dat ook?” Het mág van Schepman maar eigenlijk moeten we allemaal de straat op om “duidelijk te maken dat het afgelopen moet zijn met het gezeur”.

Volgt een (foute) samenvatting van het conflict op de Volendamse school over het hoofddoekje en dat Schepman helemaal “blij” is als hij bij AH caissières “met leuke modieuze hoofddoekjes” ziet: “En dan denk ik niet: die worden onderdrukt.”
“Dat kunt u nu wel denken” valt Marcel Oosten in en: is een uiting van religie wel te vergelijken met een petje. Daar heeft-ie een punt maar “dan is het helemaal belangrijk” maakt Schepman een draai “dat je mensen vrij laat want ze hechten er veel waarde aan”.

Ik heb wel eens een sterker betoog gehoord.

“Woont u in een groot huis?”

door Reageer

Joris van de Kerkhof heeft het over Almere waar vandaag bekend wordt of 2000 gepeilde mensen vinden dat de stad groter moet groeien. Babbel-babbel met politici en Ton van Dijk (PVV) laat hem zijn nieuwe huis zien met een aparte speelkamer voor de kinderen – omdat dat tegenwoordig móet.

Het meest opmerkelijk aan zijn Filiaal is een gesprek met een vrouw die met winkelwagen met daarin veel spullen op straat loopt. “Goeiemorgen mevrouw, dit ziet eruit als een grotestadsprobleem, dat u op straat leeft.” Vrouw: “Dat is niet zo, wat wilt u er verder over weten.” JvdK: “Hoe fijn het is om in Almere te wonen.”

Nu hád de Filiaalhouder verder kunnen praten over Almere maar al snel begint hij weer over de winkelwagen. En nog een keer. Bv: “Ik vind het zo typisch dat u hier rondloopt met uw winkelwagen en al die spullen erin. Als u in Parijs zou rondlopen zou je denken, er is een brug en daar woont u onder.” De vrouw zegt dat ze niet onder een brug woont.
JvdK: “Dat zou ook wel koud zijn. Uw schoenen zijn ook wel koud, hè? Die pantoffels die u aan hebt.” Vrouw: “Dat zijn gewone wandelschoenen, hoor.”

Hoe lang woont ze al in Almere? Sinds 1988. Heeft ze de stad zien veranderen? Dat is, vindt de vrouw een ‘diskleevraag’(?) – een herhalingsvraag, verduidelijkt ze. Maar nog een keer: eerst was er groen en tochtig en nu veel huizen, zegt de Filiaalhouder. Vrouw: “Het is mooi wonen.”
JvdK: “Woont u in een groot huis?” Vrouw: “Daar heb ik het niet over.”
Waarna ze hem ook nog een “gezegende dag” wenst.

De reacties op twitter zijn niet mals. Bv “Nòg zo’n kloothommel in het @NOSRadio1 journaal. Vraagt aan een dakloze of ze in een groot huis woont en lacht haar vervolgens uit”
Lara Rense in reactie daarop: “Dat voelde idd niet helemaal goed. #helemaalniet” en later nav een andere tweet “Tja, ik was er niet zo blij mee…”

Ik heb het gesprek 2x beluisterd.
Uitlachen hoor ik niet. Doorzeuren wel.
Niet fijn.