De Koude Kalkoen

Roel Pauw

Op de rug met de tanden naar voren

door Reageer

Als watje voor een diertje en zeker als het een zacht vachtje heeft ben ik bereid de aangekondigde reportage over de korenwolf welwillend te beluisteren en de hemel in te prijzen zelfs als die slechts ietsje meer is dan prut.
Ik had niet welwillend hoeven wezen.

Roel Pauw maakt een mooi verhaal-in-geluid over het diertje dat dankzij de Habitatrichtlijn hele regio’s onbebouwbaar maakte. We maken kennis met DB0005 en NN0041 die zender 262 heeft meegekregen en morgen (gefokt in Blijdorp) met 31 soortgenoten in Zuid-Limburg wordt uitgezet. Omdat we willen weten hoe het haar vergaat en hoe lang ze leeft en (oempf!) door wie ze wordt opgegeten.

Kweken in Blijdorp vs Bleker die lak heeft aan dieren en natuur en Jaap Dirkmaat (van Das en Boom) die daarom opnieuw ten strijde trekt.

Sissend klappertanden op de achtergrond.
Is de korenwolf bang? Nee! Ze is nijdig.
Dan gaat ze op haar rug liggen met de tanden naar voren en dan: hap!

Erg leuk, deze reportage. Het begin van (alweer) een zomerserie.
Deze wordt volgens mij heel erg mooi.

(foto: Roel Pauw)

Straling

door Reageer

Verslaggever Roel Pauw laat zich, terug uit Japan, doormeten op straling.
Het valt mee. Erg mee.

Dokter: “U kunt met uw vrouw de reguliere begroetingen toepassen.”

De reguliere begroetingen.
Roel Pauw vraagt niet dóór.
(haha)

Yamada – Zeist

door Reageer

Een vondst: Roel Pauw maakt reportages in Yamada en Marc-Robin Visscher bezoekt Zeist dat met de door de tsunami getroffen stad een partnerschap heeft.
De rampenverslaggever spreekt er met scholieren die een band hebben met het Christelijk Lyceum in Zeist dat in januari nog Japanse tieners op bezoek had. Marc-Robin Visscher zoekt de kids op bij wie de Japanners logeerden.

Groot contrast. Diploma uitreiking op de Japanse highschool waarbij de geslaagden met trillende stemmetjes een als vrolijk bedoeld lied zingen. De directeur die ze toespreekt moet zichzelf een paar keer herpakken.

Met een paar meisjes graait de verslaggever in puin van huizen. Ze vinden een pianoboek. En een scherf van een bord dat een meisje op de lagere school heeft gemaakt. Veel is weg. Maar, lacht een meisje, zo vindt je ook herinneringen waarvan je het bestaan was vergeten.
Ze lachen sowieso veel. Omdat het “geen zin heeft een treurig gezicht op te zetten”. Wel erg dat de goudvis dood is. Maar: “groetjes uit Yamada” aan de mensen in Nederland. “Het gaat goed, iedereen is gelukkig en zodra we een nieuw huis hebben zullen we weer brieven schrijven.”

Marc-Robin Visscher moet het doen met goedbedoelende leerlingen hier die het erg vinden en die wel willen helpen “maar ik zou niet weten wát”. Een sponsorloop misschien. En de burgemeester van Zeist, Koos Janssen, wil “schriften en pennen en potloden en schetsboeken” opsturen.

Nederlandse artiesten nemen intussen bij Giel Beelen een singletje op. Zullen ze daar in Japan blij mee zijn?
Hans Dulfer tegen Mattijs van de Wiel: “De Japanners schamen zich voor wat verkeerd gaat. Als je ze gaat helpen benadruk je dat.”
Maar wie het niet kan laten kan altijd geld overmaken naar het Rode Kruis.

Studenten

door Reageer

Hoe het nou precies uit de hand kon lopen in Den Haag (werden de studenten lastig? werden ‘elementen’ lastig? werd de ME mepgraag?) wordt me uit het Radio 1 Journaal niet duidelijk.

Wat verslaggever Roel Pauw zeker weet: er is niet geschoten. Er was vuurwerk.
“Ik heb op het Malieveld een paar keer een lawinepijl horen afgaan.
Bljkbaar zijn er studenten die dat standaard in hun binnenzak hebben zitten.”

Bert van Slooten: “Klaarblijkelijk hebben ze daar ook geld voor.”

Ik zal niet zeggen dat de berichtgeving gekleurd was maar deze journalisten waren het denk ik niet 100% *eens* met de demonstranten.

Wat te doen nu Milly gevonden is

door Reageer

Het lichaam van Milly is gevonden, de verdachte is een buurman tevens politieman en wat moet je dan als Radio 1 Journaal.

Hirsch Ballin laten zeggen dat het “een drama is dat iedereen doet huiveren”. Gerrit van de Kamp van de politievakbond ACP vragen: “hoe gaat het korps er mee om – op menselijk vlak”. Verslaggever Roel Pauw de straat op sturen in Dordrecht waar ’Milly’ “het gesprek van de dag” blijkt te zijn. Voor mij hoeft dat ‘wat vindt de vrouw van de straat ervan’ niet, maar Roel Pauw doet het netjes.
Wel heb ik door iets in zijn stem de indruk dat wanneer hij het gevoel van de straat samenvat als “dat je niet meer veilig bent in je eigen buurt, hoe is het mogelijk dat iemand zoiets doet, een meisje van 12 dat zich niet kan verweren, en dan in de tuin dumpt” ook de eigen emotie verwoordt. Mag.

Het meest opmerkelijk vind ik dat in het Radio 1 Journaal tot 3x toe wordt gewezen op foto’s van de verdachte die GeenStijl heeft gepubliceerd. Geplukt van zijn hyves. Dús niet alleen kiekjes van hemzelf maar ook van zijn huis en van zijn ex-vrouw. Aanvankelijk stonden bij GS zelfs links naar hyves van directe familie van Sander V. Die zijn intussen verwijderd.

Moet naar deze ranzigheid door een fatsoenlijk programma als R1J worden verwezen. Het zit me niet lekker maar de Telegraaf (logisch) verwijst er óók naar en andere media mogelijk ook dus: het *is* nieuws.
En misschien heb ik ook wel boter op het verontwaardigde hoofd door natuurlijk wél direct te gaan kijken en het er hier ook over te hebben. Al is het dan met de strekking ‘tssk’.