De Koude Kalkoen

Lucella Carasso

Slurrrp!

door 2 Reacties

De lente begint pas echt wanneer de discussie over het rapen van de kievitseieren losbarst.
Gunnen we de Friezen hun pikante traditie of procederen we tot de hoogste instantie om dit achterlijke gebruik uit te roeien en onze bedreigde broedvogel te beschermen.

Vandaag gaat de discussie over: wie was de eerste vinder. Een Fries die z’n vondst meldde aan Marco Hoekstra van de Bond van Friese Vogelwachten die eerst half tien als tijd doorgaf want “mijn mobiele telefoon stond op wintertijd”. Opmerkelijk want volgens mij *is* het wintertijd. Maar de vinder zag het ei dus om half elf.
De echte eerste vinder was een Bunschoter die wél om half tien het ei ontwaarde maar geen mobieltje had zodat hij naar huis moest rennen om twintig minuten later de ontdekking aan Aad van Paassen van Landschapsbeheer Nederland te vertellen.

RTV Utrecht meldt, houdt Lucella Carasso hem in het Radio 1 Journaal voor, “dat het ei is opgegeten”. Er was twijfel over de versheid, zegt Van Paassen, toen hebben ze “de dooier bekeken” wat “betreurenswaardig” was.
“Maakt het wat uit wie het eerste ei heeft gevonden” gaat Lucella Carasso opgewekt verder. Nee hoor. Dus: “Bunschoten gefeliciteerd en Friesland misschien volgend jaar beter.”

Opgegeten? Ik beluister de reportage van RTV Utrecht. Slurrrrp doet een man.
“Niet uitzenden! Hier staan we niet achter!” roept iemand anders. Waarna een mede-eierzoeker omstandig uitlegt hoe smakelijk zo’n kievitseitje is. Op roggebrood.

Helaas: dierenmisbruikende gekken heb je nu eenmaal en zolang de Partij voor de Dieren niet aan de macht is blijft het roeien met machteloze riemen. Maar iets meer wat krijgen we nóu! had ik wel graag gehoord in de benadering door de presentator.

Schuld en respect

door Reageer

350 mensen hebben zich de laatste anderhalve week gemeld als slachtoffer van seksueel misbruik door katholieke priesters en zelfs door nonnen (vanochtend in De Telegraaf). Alle gemelde gevallen zijn in de jaren vijftig en zeventig, het laatste geval is uit 1975.
Tuurlijk heeft rechtspsycholoog Peter van Koppen zich al opgeworpen als ‘tis allemaal suggestie, ze dénken alleen dat het gebeurd is’-roeper. Maar het siert de r-k kerk dat die dat *niet* doet en dat de leiding naarstig zoekt naar zand om zich daar in te storten en te wentelen.

Protestant
De bisschoppenconferentie, waarop kerkhistoricus Peter Nissen vanochtend vooruit en nu *terug* keek, laat een onafhankelijke commissie onderzoek doen. Geleid door Deetman, vanwege diens naam en faam en: hij is protestant. Nog een paar historici en sociologen en vooruit wat psychologen erbij en alles sal nie reg kom en de onderste steen boven is ook wishful thinking maar een paar essentiële stenen van de beerput van hun plaats rukken zou een mooie uitkomst zijn.

Geld
Lucella Carasso duikt met Nissen o.a. in de schadeclaims en de verzekeringen. Stel dat er meer moet worden uitbetaald dan de door de verzekeraar opzij gezette 1 miljoen, hééft de kerk dat dan. Het zal moeilijk worden voor de al bijna uitgestorven ordes en congregaties, zegt Nissen. Maar: de kérk, denk ik. Is die niet als r-k organisatie verantwoordelijk voor wat ordes etc deden? De presentator vraagt het niet.

Schuld
Verslaggever Menno Reemeijer vangt na de conferentie bisschop De Korte op. “Monseigneur, hoe wás dat voor het eerst bij elkaar te zitten…”
Monseigneur heeft zich in het boetekleed gehesen en houdt een mooi verhaal dat hij (of de verslaggever) afsluit met dat een ‘excuus’ niet voldoende is. Dus geen ‘viespeuk zegt sorry’ maar: “een schuldbelijdenis.” Want “wat is gebeurd noemen wij on onze kerk zonde en daar hoort schuldbelijden bij”.

Respect
Ik luister kritisch. Kritisch op de vertegenwoordiger van de kerk – hoeveel heeft de r-k kerk door de loop der tijd niet onder het tapijt geschoffeld, gebagatelliseerd of ontkend. Kritisch ook op de interviewer. Weet die waar hij het over heeft, is hij betrokken op het onderwerp maar ook: is hij respectvol. 3x Ja.
Als ik nog een link had met het Radio 1 Journaal via dat Fanlog was ik nu heel tevreden geweest.

In de huidige politiek gaat het om meer

door Reageer

‘Wilco, wat verwacht je ervan?”
Nét wanneer ik denk dat ik een moord zou doen voor een Radio 1 Journaal-uitzending zónder verkiezingen, met mooie kunstreportages en iets tijdloos uit het buitenland, staat Wilco Boom bij de fractiekamer van de SP. Spoedoverleg. Bijeengeroepen door Agnes Kant.
Oorverdovend applaus hoort onze verslaggever een paar minuten later. Wat het betekent? Misschien is het vóór Kant, maar misschien “zit Marijnissen weer op de bok?”

Even na vijf uur: Kant stapt op. Trillende stem. Ze heeft het goed gedaan, zegt ze. En ze had ook vertrouwen. Maar in de huidige politiek gaat het om meer.
Waarna we filosoferen over wie Agnes Kant zal opvolgen. Eerst maar eens als fractievoorzitter en dan als lijsttrekker. Dat laatste, zijn politiek verslaggever en presentator het eens, is “volstrekt onduidelijk”. Zou het toch weer Jan Marijnissen zijn?
Nee, horen we later van een óók al duidelijk aanslagen ex-SP-voorman. En speculeren wil hij ook niet: “Vandaag is de dag van het afscheid van Agnes Kant en die dag wil ik respecteren.”

Marcel Bril krijgt Agnes Kant zelve voor de microfoon: 20 jaar met hart en ziel zich ingezet voor een socialer land, het was onvermijdelijk, ze verwijt zichzelf niks en de fractie verwijt haar ook niks. Waarom dan tóch? De verslaggever vraagt het niet en al snel erna stopt het gesprek wat abrupt.
“Het is wel snel gegaan, hè” pakt Lucella Carasso het op en Wilco Boom verhaalt nog maar eens over de slechte peilingen en het slechte resultaat gisteren.

Hoogleraar Claes de Vreese had het niet verwacht maar met de kennis van nu eigenlijk ook weer wel. Hij waarschuwt de SP: “Leiderschapswisselingen zijn gevoelige momenten.” Zeker met slechts drie maanden voor de nieuwe leider om zich te profileren.
“Dág!” rondt Lucella Carasso helemaal perfect af. Stilte. LC: “En toen bleef er even iets hangen en dan praat ik even rustig door tot aan de nieuwslezer want die komt nu binnen.”
Daar hou ik nou van: een perfect geschakelde uitzending met info van en over iedereen die we horen willen en dan zoiets onhandigs aan het slot.
Live radio. Niets mooiers dan dát.

Kloppend hart

door Reageer

Ik begon me de laatste dagen behoorlijk te vervelen met de verkiezingen.
Het gezeur over dat het over lokaal moest gaan (wat het niet deed) en dat het over Wilders ging (wat het niet móest) en dat er te weinig mensen de loodzware weg naar de stembus zouden afleggen (wat meeviel).

Lucella Carasso is vanavond op Radio 1 met Kees Boonman de spin in het uitslagenweb.
Switch-switch, schakel-schakel.
Peilingen! NOS/ANP heeft er 1. De verslaggevers doen een rondje. De partijbonzen doen een enerzijds-anderzijds.

Ik ga deze verkiezingsavond niet uitzitten.
Maar ik vóel ‘m, de adrenaline, het rappe geschakel, het van hier naar daar.
En druk uit mijn bewustzijn dat als er nu TK-verkiezingen waren gehouden de PVV van 9 naar 24 zetels zou zijn gegaan.
Dit is immers geen politiek log, dit is een radio log.
Met een koude kalkoen wier dag-nacht-ritme haar belet deze uitzending lang te volgen.