Het OM gaat vandaag giga straffen in supersnelrecht eisen tegen dronkelappen die in Oudjaarsnacht geweld hebben gepleegd tegen personen en/of goederen.
Dat is volgens de richtlijnen, zegt de Amsterdamse hoofdofficier Theo Hofstee.
Maar als ze zich door de dronkenschap niet eens herinneren wat ze hebben gedaan, vraagt Lara Rense, léren ze er dan wel iets van.
Straf is geen therapeutisch gebeuren, reageert de hoofdofficier (iets anders geformuleerd).
Roel Pauw vangt in Amersfoort een groep jongens op die voor vuurwerk (te vroeg afsteken of illegaal of beide) zijn gepakt en nu met een oranje hesje met HALT erop rotzooi moeten opruimen.
“Wat voor types zijn het?” vraagt hij aan begeleider Piet Beitler.
“Een beetje ondeugend zoals wij dat vroeger ook waren en helaas voor hun zijn ze gepakt met vroeg afschieten van vuurwerk.”
Dat klinkt mild.
Die mildheid neemt de verslaggever over. Dus zegt hij tegen de 16-jarige Medy die al eerder met Halt in aanraking was: “Want je had al een klein smetje op je blazoen.”
De knul laat zich ook niet bang maken door (andere) begeleidster Mariska van der Linde.
Hij zou bij een strafblad geen verklaring omtrent het gedrag en dus geen baan kunnen krijgen? Zal wel meevallen, denkt hij, “één kruisje”. Bovendien, weet hij, “op je achttiende is het weer weg.”
Roel Pauw: “Heerlijk lakoniek, hè, die jongens…”
Twee jongens van de groep zijn binnen een kwartier al weggestuurd.
Die moeten nu de boete betalen en krijgen dat ‘kruisje’. Want ze waren gewaarschuwd maar dat hielp niet.
Wát ze fout deden? Hesje niet aan, te traag prikken, driftig sms-en, geluid op hun kop, grote mond tegen de leiding, gewelddadig tegen de andere papierprikkers?
Roel Pauw vraagt het niet.
Jammer.
