Er valt geld uit een geldauto, de snelweg ligt vol, automobilisten snellen toe en graaien.
Wat ze ermee gaan doen? “Weet nog niet” zegt een vrouw. “Gewoon teruggeven” zegt een man.
Je mag het niet houden, hoort Mattijs van de Wiel van officier van justitie Karin Janssen.
Zijn de biljetten via de codes te traceren? Janssen wil afwachten hoeveel is meegenomen en hoeveel wordt teruggebracht. Als het om een groot vermist bedrag gaat kúnnen de biljetten per stuk worden opgespoord. Een hele klus.
De kans dat de graaiers gepakt worden is dus niet zo groot, concludeert Mattijs van de Wiel.
“Misschien ze ze al onderweg naar de politie” doet de officier aan een staaltje wishful thinking.
“Wat zou jij doen?” vraagt Tim Overdiek aan Lucella Carasso.
Die aarzelt geen seconde: ze zou de chauffeur van het geldtransport helpen. En hij?
“Ik zou…” begint Overdiek en *struikelt* over zijn tong cq woorden. “Ik voelde heel even een opwelling, de verleiding,” formuleert hij wat zorgvuldiger. “Maar dan zie je de beelden op onze site.”
LC: “Dan ben je dus bang dat je gesnapt wordt.”
Kijk eens naar die beelden.
Hebberige graaiers. Meneer zet de auto stil, mevrouw propt de zakken vol.
Andere meneer grijpt en grijpt en keert terug naar zijn Mercedes.
Betrapte blik in de camera.
*Als* hij nu het geld gaat teruggeven, is dat omdat hij besefte: shit – betrapt.