Het Vrouwennetwerk Women Inc biedt vandaag een Kennisagenda aan minister Schippers aan.
Over dat artsen te weinig weten over vrouwen omdat de man de norm is voor onderzoek en testen.
Komt mij (oma vertelt over de tweede feministische golf) zéér bekend voor maar vooruit: als er nu dan eindelijk iets verandert, hoor je mij verder niet zeuren.
In het Radio 1 Journaal een gesprek met neurobioloog Gert ter Horst: “Ik roep het al 25 jaar!”
Wanneer hij de vraag krijgt voorgelegd of het niet wat raar is dat hij als man er nu met een mannelijke verslaggever over praat, aarzelt hij geen moment: “Het is een voordeel dat ik als man me ermee bemoei.”
Hoezo dát dan?
“Er is een periode geweest in Amerika dat vrouwen zich erg inspanden voor het gender-verhaal en dat is nooit een succes geworden.
Juist omdat het van die feministische vrouwen waren die zich héél druk gingen maken over de behandeling van vrouwen.
Dat slaat niet aan.
Dus misschien moet ik het wel als man doen.”
Volgt een kritische vervolg-vraag?
Een ‘nou nou nou’ van de presentator?
Nee.
Volgt een ‘dat was het dan next onderwerp’-R1J riedeltje.
Terwijl dat volgens mij nou net de kern van het probleem is.
Vrouwen werden en wórden als ik deze meneer hoor nog steeds niet serieus genomen.
En al helemaal niet als ze van die feministische vrouwen zijn.
Helaas is er geen pilletje dat seksistische mannen tot andere inzichten brengt.
Zal wel geen markt voor zijn om dat te ontwikkelen.
“omdat de man de norm is voor onderzoek en testen.”.
Ontwikkeling en testen van medicijnen worden nog altijd gedaan in proefdieren.
Daarna wordt getest op >gezonde< vrijwilligers.(m/v)
Daarna op patiënten, m/v (Als het al zover komt – zeldzaam.)
Dus ik begrijp bovenstaande niet.
Er wordt eerst getest op mannelijke proefdieren.
Dan op mannelijke mensdieren.
Omdat vrouwelijke dieren en mensen een menstruatie-hormoon-cyclus hebben.
Bron: http://nos.nl/artikel/2041653-zorg-niet-goed-toegesneden-op-vrouwen.html
Er is geen mannelijke en vrouwelijke farmacie. De belangrijkste tests zijn die op patiënten (fasen II en III). Daarbij wordt, zover ik weet, niet geselecteerd op geslacht, leeftijd en andere eigenschappen (overgewicht). Zwangerschap is een uitzondering.
Het gaat er in de eerste plaats om voldoende testpersonen te krijgen.
“Medisch onderzoek is vaak gebaseerd op mannen en mannelijke proefdieren. Vrouwen zijn buiten die onderzoeken gehouden, vanwege hormonale verschillen of een mogelijke zwangerschap. Het gevolg is dat er minder bekend is over vrouwen en hun lichaam. Dat betekent dat diagnoses te laat komen, behandelingen inadequaat zijn en dus dat vrouwen een slechtere staat van gezondheid hebben.”
Is gisteren uitgebreid aan de orde geweest op Radio 1.
Niet alles geloven wat uitgekraamd wordt. Dierproeven dienen sowieso vervangen te worden.
Ideaal is natuurlijk een geïndividualiseerde geneeskunde. De lijfarts. Praktisch onhaalbaar.
Je begint ernstig te lijken op een gebroken grammofoonplaat, Barend.
Ook ik ben tegen dierproeven maar dat betekent niet dat ik ándere problemen weiger te zien.
Ach Jeanne, het is nog veel erger. De hele inwendige geneeskunde staat op een bedroevend peil. En daar ligt niemand wakker van!
Gebabbel over mannen en vrouwen dient (m.i.) niet af te leiden van hoofdzaken.