De tijd vliegt

Theo van Gogh is tien jaar geleden vermoord.
Echt? Ja, echt.
Tenminste dat staat in de krant en dat zeggen ze op de radio en op de televisie is er ook een hoop aandacht voor en je kunt vandaag al z’n films gaan zien in Eye.

Zodat de verslaggever van dienst als opdracht krijgt naar de herdenking bij De Schreeuw (dat is een beeld) in het Amsterdamse Oosterpark te gaan en ik vermoed dat de NOS verwacht dat zich daar duizenden mensen verzamelen en wie weet wordt het wel mot met de moslims.

Joris van de Kerkhof is die verslaggever van dienst.
Op enige afstand horen we een man: “De titel van mijn lezing: waarom Theo van Gogh werkelijk geofferd werd” en achter hem staan veertig mensen die vooral praten met elkaar.
JvdK: “En in deze microfoon.”

Een man herdacht een maand geleden nog dat “mijn kameraad André Hazes” zoveel jaar geleden was overleden: “Het vliegt voorbij.”
Maar hé! Een motoragent.
Dan ziet de man het weer helemaal voor zich hoe Mohammed B. het park werd ingejaagd en bij Theo was toen nog niemand, “nou 1 meneer dan” en zo lag-ie daar met de keel kapot en een mes erin geprikt.

Er gaat een telefoon.
“Momentje hoor,” zegt de man.
En: “Ik word geïnterviewd. Ik hou de camera wel zó, dan kun je meekijken.”
JvdK (beleefd): “Dag meneer.”
Man: “Deze meneer zit in Emmen helemaal.
Hebben we live contact mee, helemaal in Emmen.”

De verslaggever vraagt wat de meneer in Emmen ervan vindt.
“Ja, dat is wel goed om zo te doen.”
Zij stem klinkt als die van een robot.
En de man in het park?
Die begint over IS en dat we die strijdlustige typjes vooral weg moeten laten gaan.

JvdK: “Een prettige dag nog.”
En: “Dag meneer uit Emmen.”
“Doei!” roept de robot terug.

Hilarisch.