Een nachtwacht bij de kerstbomen

Marc-Robin Visscher zal deze week wel kerstbomen gaan kappen, voorspelde ik laatst – in het kader van de voorspelbaarheid van het Radio 1 Journaal.
Die voorspelbaarheid was er inderdaad (de Paarse Vrijdag) maar de bomen liet de Filiaalhouder over aan Karin Alberts.

Vanochtend mag zij de markt op en ze besluit zelf een boom te gaan kopen en haar zoon mee te nemen.
“Een kleine assistent, nou ja klein” corrigeert ze snel want de 9-jarige Nathan wil natuurlijk niet meer ‘klein’ worden genoemd.
“Naat wat gaan we doen, hoe groot ongeveer?”
Twee meter, denkt die en “Twee meter?!” schrikt Karin Alberts.
Om het snode voorstel behendig kort te sluiten met “dan hebben we geen speelhoek meer over”.
Zodat Nathan akkoord gaat met “dan maar 1 meter 70″.

Nu het advies van de mevrouw van de bloemenstal.
Over de soorten bomen. En naar “de meneer bij de vrachtwagen” die bomen staat uit te laden en hoopt “dat het een topweekend wordt”.
Deze week is hij 24 uur per dag open. Om de klant terwille te zijn?
“Nee, want we kunnen niks binnen zetten. De nachtwacht is er dan.”
Die als het zo uitkomt meteen een koop kan sluiten.

Kómen ze om vier uur ‘s nachts bomen kopen? Soms.
Vannacht niet, de nacht ervoor wel “een paar”.
Wie dat doen? Verpleegsters, taxichauffeurs, studenten.

De handelaar merkt wel dat het economisch slechter gaat.
Hij verkoopt minder bomen en meer dan 20-25 Euro willen mensen niet kwijt.

Mark Visser kondigt al af maar “deze wil ik, mama” komt Karins assistent er tussendoor.
Dus “deze gaan we doen” vindt ook de verslaggeefster die geen krimp geeft bij de prijs van € 45.

Leuke reportage.