Ik hoor ze de laatste tijd té zelden – de reportages die meeslepen en sprankelen en me van seconde tot seconde boeien en me achterlaten met een big smile.
Vandaag hoor ik er één: Karin Alberts over het door de bisschoppen schrappen van de lijst van goedgekeurde liederen van Stille Nacht en De herdertjes.
Ze bezoekt pater Joost Jansen van de abdij die de liedboekjes uitgeeft.
De man wist niet wat hij zag toen deze liedjes verdwenen bleken te zijn.
Direct navraag gedaan natuurlijk maar: geen antwoord.
Hij vermoedt dat de liedjes zijn geschrapt omdat ze “niet de hoogste theologie” zijn.
Zelf zal hij ze in zijn nachtmis wel degelijk uit volle borst zingen.
Waarop Karin Alberts: “Pater Jansen, zullen we eens even?”
En jawel! De pater zet in en de verslaggeefster volgt in een fraai tweestemmig gezongen Stille Nacht.
Ik prijs de reportage op twitter.
En word direct gecorrigeerd.
Pijnlijk.
Geef een reactie