Ah! Daar is-ie!
Weken niet gehoord, ik was al bang dat hij dood was: Frater Willibrordus.
“Uit De Bilt.”
De nevelzwammen doen het goed, vertelt hij. Ze maken heksenkringen.
Het Jakobskruiskruid bloeit nog steeds.
In de vijver van Slot Zeist zag hij deze week nog een eend met jonkies: “Zouden ze het redden?”
Vroege Vogels is pas compleet met Frater Willibrordus.
Hij klonk wat brekelig.
Ik moet er niet aan denken dat hij er op een zondag niet meer is.
Maar zolang hij nog eendjes ziet in de vijver van Slot Zeist (wat *niet* in De Bilt ligt) trekt hij er nog op uit en maak ik me waarschijnlijk voor niets zorgen.
Geef een reactie