Genieten van de overwinning en de presentator

Vanochtend is het ‘vrij’ voor de vaste duopresentatoren.
Zodat ik blij verrast ben dat Lucella Carasso vanmiddag wél het Radio 1 Journaal (mee)presenteert.

Het is even wachten op een echt Lucella-geprekje maar vlak voor het eind, daar is het dan.
Aan de lijn Michel Butter die de marathon van Utrecht heeft gewonnen. Waar zoveel over te doen was: dat ze het geld aan Nederlanders wouen geven om de Kenianen die alles plegen te winnen te weren.

“Hoe vond u het” vraagt Lucella Carasso.
Butter is blij. Z’n eerste marathon en meteen winnen. Maandenlange voorbereiding. Hard getraind.
“Er zat wel een Keniaan vlak achter u” houdt de presentator hem voor. Zou die het “hebben laten lopen” omdat-ie geen prijzengeld kreeg?
Heeft Butter misschien op 1 km voor de finish nog een deal met hem gemaakt. Iets als ‘samen delen’?

Lucella Carasso meent het niet en de winnaar weet dat ook wel maar het gaat nu soepel over op: “U bent sporteconoom. Wat vond u van de discussie over het prijzengeld?”
Niet mee bezig gehouden. Zegt Butter. Want een sportman móet egoïstisch zijn en alleen op zichzelf gericht en dit soort discussies zijn in de voorbereiding op z’n topprestatie ballast.

Dat accepteert Lucella Carasso. Maar (vriendelijk-zakelijk): nu is de wedstrijd voorbij – kan dit een impuls geven aan de Nederlandse atletiek?
Butter weigert een krimp te geven en dat vind ik dan zo leuk aan Lucella: het betreft hier niet een politicus die een oorlog is begonnen en die dus *vuur* aan de schenen *moet* – daarom laat ze het erbij.
En wenst de winnaar: “Geniet ervan en ook van dat mooie prijzengeld.”

Ik ben dol op Lucella Carasso.
En wie nu denkt: ja, dat zei je al een aantal keren.. deze presentator kan niet genoeg worden geprezen.