“Aanvankelijk denk je: krijg ik nog hulp van een bliksemschicht?”
Programmamaker Kefah Allush zit bij Ed Anker die in zijn handen mag wrijven met een zo graag en goed vertellende gast die zelfs door Ankers onhandigheid niet van zijn à propos is te brengen.
Die bliksemschicht had van God kunnen komen. Dacht Allush toen hij had besloten in de God van het christendom te geloven. “Moet ik iets voelen?”
Allush: “Maar zo zit ik niet in elkaar. Ik doe dingen met mijn hoofd.
Dus was het een wilsbesluit.”
Goh. Doet Ed Anker. Dat zal toch wel heel ingrijpend zijn geweest.
Dat lijkt me een understatement. Want ik snap het niet. En Anker snapt het, afgaand op zijn reactie, evenmin. Dat je kunt besluiten in God te geloven. Als een rationele exercitie.
Jammer dat Anker niet verder vraagt.
Maar dat denk ik bij deze ‘presentator’ wel vaker.
Geef een reactie