De Koude Kalkoen

Jeanne

Piep – piep – Naeeda – piep

door Reageer

Naeeda Aurangzeb voor het eerst alleen.
Premtime is omgedoopt tot Lijn 1 en Naeeda gaat het hebben over “huisterroristen o nee huisvuilterroristen” en kondigt dan aan “de schitterende stem van Dorald Megens”.
Fout! Naeeda. Dat van die “warme, aangename” resp. “Bourgondische” stem van de nieuwslezer was iets van Prem. Nakwekken werkt niet “leuk” maar belachelijk.

Het programma begint en “piep” en “piep” en “piep-piep” horen we er dwars doorheen. Na een paar minuten: een plaatje.
Dan een stem “De verbinding met de locatie is verbroken. We proberen het contact zo snel mogelijk te herstellen. Dit is Radio 1.”
Om tien over half elf: Naeeda via de telefoon.

Het gaat over huisvuil. Dat aso’s te vroeg buiten zetten, naast vuilcontainers dumpen of van het balkon flikkeren.
Amsterdam gaat camera’s inzetten.
Naeeda: “Hoe kleinzielig kunnen we zijn.” Doelend niet op de aso’s maar op de handhavers.
“Jullie hopen dat wij lekker bang worden.”

Naeeda vertelt dat ze woont in Den Haag.
Waar op dinsdagochtend de vuilnis wordt opgehaald.
“Als ik verliefd ben en wil blijven slapen moet ik naar huis om die stomme vuilniszak buiten te zetten!”
Dat is inderdaad heel erg.

En stel dat ze op donderdag op vakantie gaat?! Buren vragen misschien?
Nou ja! Gedoe! (vindt Naeeda).

Wat een naar, dom kwekmeisje is dit toch.
En door de telefoon klinkt dat stemmetje nog snerpender.

Voxpop-pop-pop

door Reageer

Voor de verkiezingen hadden we peilingen.
En duiders van peilingen.
En op Radio 1 érg veel voxpop.

Want wát zou de eenvoudige medemens die op straat een microfoon onder de neus krijgt geduwd toch bewegen om te neigen naar een bepaalde politieke partij.
En (spannend!): hóe zweeft de zwever?
Niet zo spannend: die ouwehoerde in die microfoon er lustig maar weinig samenhangend op los.

Toen kwamen de verkiezingen.
En vroegen verslaggevers ‘hebt u gestemd’ ‘gaat u stemmen’ ‘wat hebt u gestemd’ en: ‘waarom’.
O ja – en natuurlijk: wanneer hebt u besloten wat u ging stemmen.
Enkele tientallen medemensen onthulden hun zieleroerselen en deelden met ons hun motivatie.

Nu heeft het volk via de stembus gesproken.
En begint het schamperen op de peilers.
En het speculeren over hoe-nu-verder.

Wat gewoon doorgaat: het de microfoon voorhouden aan de medemens.
Omdat Sven Kockelmann en Felix Meurders in een gezamenlijke uitzending met de NTR Naeeda Aurangzeb natuurlijk óók iets te doen moeten geven.
Zodat die argeloze bezoekers van de Ouderenbeurs vraagt waarom een man stemt op een one issue partij als de CU.
En zich verbaast dat een andere bezoeker heeft nagedacht over wat hij zou gaan stemmen.

Popperdepop.

Goed idee voor vanavond

door Reageer

Leon Verdonschot (in 2009 ‘de meest sexy vegetariër van Nederland’) aan de telefoon met Eva Jinek.
Over dat hij het heeft gehad met die voorspelbare politieke debatten.
De enige manier waarop het vanavond nog leuk kan worden is als zodra de lijsttrekkers een bekend woord in de mond nemen, wij met ons allen op de bank dat gaan afmaken.

Verdonschot noemt een paar voorbeelden.
Rutte: “Hard…” werkende Nederlander!
Roemer: “A…” sociaal!
En achter álles wat Wilders zegt: Grieken!

Strak plan.
Zéér strak plan.

Eet minder vlees

door Reageer

Het zat in het mediaoverzicht in het Radio 1 Journaal.
Als alle Nederlanders de helft van de week vlees laten staan en de overige dagen alleen duurzaam geproduceerd vlees eten, neemt de milieubelasting door vleesproductie met twee derde af.
De CO2-uitstoot gekoppeld aan vleesproductie zou halveren.
Hetzelfde effect als wanneer de helft van de auto’s van de weg zou gaan.

Het is een onderzoek van het adviesbureau CE Delft in opdracht van Natuur & Milieu en het staat in Trouw.

Ander goed nieuws: dat nare grote schip de Margiris mag de zee niet leegvissen bij Australië.
‘Voorlopig’ althans.
Net als het goede nieuws dat Shell is gestopt met proefboringen op de Noordpool een ‘voorlopig’ is.

Geen van de berichten overleeft de herhalingen in het nieuws.
Wat we wél elk half uur blijven horen: de gemeente Ouderkerk verloot de laatste plekken op oude begraafplaatsen (waarvoor het storm loopt).
“De mensen die geen graf toegewezen hebben gekregen komen op een reservelijst te staan.”
Wat twee dingen kan betekenen:
– iemand die is ‘in’geloot bedenkt zich en vindt toch elders een laatste rustplaats
– door het ruimen van oude graven ontstaat opnieuw plek.

Ik ben benieuwd welk onderwerp in het avond-R1J wordt uitgediept: het vlees of de graven.
Ik gok op de graven.

O ja: 1 dag geen vlees per week zet al zoden aan de dijk.
Denk er eens over.

Rijstkorrelmos gedijt bij Defensie

door Reageer

Met “de kogels vliegen je om de oren” zegt Henny Radstaak niets te veel.
In het begin van zijn reportage over ‘natuur en Defensie’ kunnen de verslaggever en defensiebioloog Rense Haveman elkaar amper verstaan.
Knal! Knal! En nog een knal net wanneer je denkt dat het eindelijk stil wordt.

Defensie heeft onderzocht dat de manier waarop soldaten met de natuur omgaan (schieten en er doorheen crossen – mits dat laatste met mate) goed is voor sommige planten en dieren.

De bioloog legt uit dat als af en toe een jeep door de hei gaat er open plekjes ontstaan die planten nodig hebben die anders door de hei worden verstikt.
En: er kan niet geplagd worden omdat er zoveel munitie ligt. “Anders raak je snel door je chauffeurs van plagmachines heen.”
Dús branden ze stukken af. Waardoor terrein ontstaat waar – en daarvoor zijn we hier – het rijstkorrelmos kan floreren.

Het rijstkorrelmos is geen echt mos (geen groen plantje) maar een korstmos: symbiose van schimmel en alg. Kwam veel voor in de jaren zeventig, sterk achteruit gegaan door het dichtgroeien en dat plaggen.

Henny Radstaak buigt zich met Rense Haveman over de vondst.
Klein ding. Witte puntjes. Kan zich verspreiden door stukjes af te (laten) breken die zich weer vestigen. Maar niet verder dan een paar meter.
Plaggen is dus desastreus.

Leuk! Maar hoe heeft de defensiebioloog dit kleine organisme eigenlijk ontdekt?
Hij “moest nodig” en ging in een hoekje staan plassen. En toen viel zijn oog op het rijstkorrelmos.

Mooi verhaal, leuke reportage.

foto: Henny Radstaak